Sztuka uprawiania róż z kolcami

Powiem szczerze, że nie spodziewałam się tak głębokiej powieści. Tak niebanalnej, tak po prostu mądrej. Porusza całe mnóstwo ważnych kwestii. Co najlepsze powieść wcale nie jest trudna w odbiorze. Czyta się ją lekko, szybko, ale niebezrefleksyjnie. Język tekstu jest dość dobry. W książce została użyta narracja pamiętnikarska, co jest ogromnym plusem, bo poznajemy dogłębnie główną bohaterkę. Gal może irytować. Jest osobą o oschłej powierzchowności, kryje się pod skorupą i nie pozwala nikomu przez nią przeniknąć. Ona ma uczucia, ale nie widzi potrzeby, by komukolwiek je pokazywać. Szczególnie drażnić może jej przemądrzałość. Jest stereotypową nauczycielką, która wszystko wie lepiej, zawsze jest idealna. Próbuję ją jednak zrozumieć. Całe szczęście główna bohaterka jest postacią dynamiczną i z radością obserwowałam jej powolną przemianę wewnętrzną i przełamywanie barier.

Zarówno fabuła jak i kolejne wątki wciągają, chociaż nie można tej lektury zaliczyć do tych, od których czytelnik nie jest w stanie się oderwać. Mimo tego, czyta się szybko i bardzo płynnie. Wprawdzie trudne tematy poruszane w książce nie powinny jej kwalifikować do tych z gatunku lekka, łatwa i przyjemna, to myślę, że wiele osób tak właśnie spojrzy na nią. Momentami zabawna, a chwilami bardzo wzruszająca nie tyle relaksuje, co uczy. Uświadamia czytelnika, że życie, chociaż często z pozornie zwyczajne, wcale takie nie musi być. Może być przesiąknięte emocjami, o których nie mamy pojęcia. Jest to książka o uczuciach, o marzeniach, przyjaźni i odpowiedzialności, a także o pasji i dążeniu do celu.

Szczerze przyznaję iż poczatkowo lektura nie wywołała mojego szczerego zachwytu. Dopiero po paru rozdziałach wsiąkłam wq historię Gal i dałam się jej zauroczyć. szczerze polecam, w sumie każdemu, nie zależnie od wieku czy pci, choć sądzę, iż bardziej spasuje paniom.

"Sztuka uprawiania róż z kolcami" to niesamowicie wciągająca i niezwykle optymistyczna historia oparta w dużej części na wydarzeniach wziętych z życia. Losy nieżyjącej już niestety siostry Margaret Dilloway posłużyły za wzór dla wykreowania postaci głównej bohaterki.

Autorka zabiera czytelnika do południowej Kalifornii, gdzie w niewielkim domu z różanym ogrodem mieszka Galilee Garner - młoda kobieta, która od wczesnego dzieciństwa walczy z chorobą nerek, jest już po dwóch przeszczepach i coraz trudniej znaleźć dla niej kolejny organ. Gal - jak jest powszechnie nazywana - to dość ekscentryczna osoba, samotniczka trochę z wyboru, a częściowo z konieczności, której życie podporządkowane jest stałemu rytmowi, jaki wyznaczają nocne dializy. Mimo tych ograniczeń kobieta pracuje zawodowo - uczy biologii w prywatnej szkole, a co najważniejsze, poświęca się bez reszty swemu hobby - uprawianiu i hodowli róż. Te krzewy to jej dzieci, o które dba często lepiej, niż o samą siebie. Kobieta krzyżuje przeróżne odmiany, a jej marzeniem jest wyhodowanie jedynego w swoim rodzaju egzemplarza, który zdobędzie nagrodę na wystawach i da początek zupełnie nowej odmianie o pięknych, niespotykanych kwiatach, kuszącym zapachu i dużej odporności na szkodniki i warunki zewnętrzne.

Czy po tylu latach prób cierpliwość Gal zostanie nagrodzona?

Galilee wciąż czeka na szczęśliwy dzień, w którym jej koszmar się skończy i dostanie nową nerkę, z którą będzie mogła względnie normalni...