Opinia na temat książki Tak dobrze mnie znasz

TAK DOBRZE MNIE ZNASZ to historia, która zaciekawi Cię od pierwszych stron, będzie trzymać w napięciu, by na koniec rozczarować na wszelkie możliwe sposoby.
W końcu niecodzienną historię serwują nam autorki, które zainspirowane zostały przez swoją zmarłą przyjaciółkę i jej nieszczęśliwą przygodę…

Pisarki wgłębiają nas w charakter Bennett’a, mężczyzny o stu twarzach, który technikę manipulacji i kłamstwa opanował do perfekcji.
Wydarzenia poznajemy z punktu widzenia Morgan, kobiety studiującej wiktymologię, co była związana z mężczyzną u którego pośmiertnie rozpoznała cechy socjopatyczne.
Możemy oceniać bohaterkę, współczuć jej, kibicować lub (tak jak ja), nie móc się nadziwić jej głupoty i naiwności.
Dynamika wydarzeń nie pozwala nam na nudę.

Byłam oczarowana, zaintrygowana, by na koniec bezgłośnie zapytać – co to było?
Nie wiem jak można tak zniszczyć świetnie zapowiadającą się fabułę, która czytelnikowi z początku daje sporo zafascynowania, by na koniec wypełnić nasze myśli irytującą prawdą, tak przewidywalną, że można odgadnąć ją już od pierwszych stron.

Brakowało mi uczuć związanych z traumatycznymi wydarzeniami Morgan.
Kobieta raczy nas suchymi faktami ze swojego życia, pisze jak bezstronny narrator, tak jakby akcja nie działa się w jej życiu, tylko kogoś nieznajomego.
Nie rozumiałam również przesadnego wątku z psami.
Dziwię się, że na finał nie wyleciał mi pies, by zaszczekać, że czas mojego rozdrażnienia właśnie dobiegł końca.