Tam, gdzie kwitnie miłość

Jak pięknie i na milion różnych sposobów można pisać o roślinach, przekonałam się za pierwszym razem podczas lektury "Księgi urodzaju", to niejako tom pierwszy luźno powiązanej ze sobą serii.
Rok później za sprawą "Tam, gdzie kwitnie miłość", powracam na podwrocławskie ogródki działkowe MORELE, kolejny raz cieszę się ich bujnością i urodą, odwiedzam starych dobrych znajomych, za którymi zdążyłam się stęsknić i poznaję też nowych działkowców i ich perypetie.

Wszyscy czegoś się boją, kogoś kochają i coś stracili. Są w różnym wieku i z różnym bagażem doświadczeń: czterdziestoletnia Teresa wikła się w namiętny romans, młodziutka Ola samotnie wychowuje chore dziecko, a starszy pan Julian ma swoje tajemnice.

"Tam, gdzie kwitnie miłość" to słodko-gorzka opowieść o ludziach, przyrodzie i uczuciach. Wszystko okraszone jest dawką ciepłego humoru. Poznajemy zwyczaje i codziennie problemy działkowców, a za każdym z nich kryje się jakaś historia, czasem smutna, czasem mroczna. Ot samo życie...
Przy­cho­dzą­cy na swoje dział­ki za każ­dym razem pod­da­ją się te­ra­pii. Bo ogród leczy ciało, aprzede wszyst­kim duszę i uczy człowieka spokoju.

Powieść Katarzyny Kostołowskiej, to dająca nadzieję opowieść o kochaniu, cierpieniu oraz inności, a także o tym, co ludzie mogą sobie wzajemnie odebrać albo… dać.

Autorka zabiera nas do Rodzinnego Ogrodu Działkowca "Morele".
Tu wszyscy się znają, ale czy dażą się sympatią?
Czterdziestoletnia Teresa jest dopiero co po rozwodzie, a na horyzoncie pojawia się ciekawy obiekt.
Ola to samotna matka,a Julian to uroczy staruszek.
Każdy coś stracił, każdy czego szuka, każdy chce być szczęśliwy.
Chociaż są na inny etapie swoje życia to chcą by w końcu się poukładało.
Ich życiowe ścieżki zbiegają się w "Morelach", które jest najpiękniejszym miejscem na ziemi.
Autorka zabiera nas na działkę z ogromem kwiatów, krzaczków, zielonej trawki i... ślimaków 😜
W pewnym momencie poczułam się jakbym też miała tam swoją altankę z donicami pełnych kwiatów i patrzyła na moje nowo posadzone krzewy pięknych róż. Czułam słoneczko na twarzy i wzrok sąsiadów.
Miło byłoby tak spędzać czas.
Jeden może liczyć na drugiego. W książce poruszone zostają kwestie samotnego macierzyństwa, zdrady, starości i samotności. Jednak jest to napisane w sposób bardzo delikatny.
Autorka widać, że to o czym pisze jest jej pasją. Ogrodnictwo ma we krwi, a czytelnika zabiera w swój magiczny świat.
Bardzo relaksującą lektura na letnie popołudnie.