Taniec nad przepaścią

Król Damian to największy skurwysyn jakiego napotkałam w swojej czytelniczej karierze. Bezwzględny, bystry oraz manipulujący drań, który dla swoich korzyści potrafi sprawić, że jeden z rodów ugnie się przed jego majestatem w nadziei, że przywróci im utracony status. Dopuścił się do intrygi tak głębokiej, że czytelnik zdał sobie o tym sprawę na końcu książki, gdy już wszystkie karty zostały odkryte. Wykorzystał do swych niecnych celów naiwną i pełną buty dziewczynę, która w przeciwieństwie do niego jest zwykłą szarą myszą zmagającą się ze stanami depresyjnymi. Nic ją nie cieszy, jest bezczelna i strasznie bierna. Król omamił ją swoim wdziękiem, a ona próbowała mu się oprzeć, walczyła z motylkami w brzuchu na jego widok. W końcu doszła do wniosku, że jedyne co ją cieszy na wyspie to właśnie widok tego skurwysyna. Brzmi jak romans?

No i troszkę jest. Autorka nie skupiła się na Akademii, świecie przedstawionym, w ogóle systemie magii. Od czasu do czasu rzuciła jakąś ciekawostką lub istotną informacją, ale prędzej skupiła się na postaci głównej bohaterki oraz jej odczuć. Początki prześladowania jej w wiosce, spotkanie wuja oraz nauka magii w akademii na wyspie, która była bardzo brutalna i bezwzględna. Wymagała od uczniów całkowitego posłuszeństwa i pokory. Wielu zrezygnowało, wielu z nich przypłaciło życiem lub depresją jak nasza bohaterka, która swoją bierną postawą doprowadzała mnie do furii.

Książka ma otwarte zakończenie. Czy kiedykolwiek pojawi się kontynua...

Ksiazka kusi okładką. Intrygowało mnie to połaczenie dziewuszki z filmu "Ring" i "Piratów z Karaibów, do tego zapowiedz magii, intrygi, walki o władzę. W sumie to dostałam to co planowałam. Mnie książka bardzo wciagneła, nie jest to arcydzieło, ale nie brakuje w niej akcji i ciekawych pomysłów, czyta się ja lekko. Jedyny minus to niestety opisy, a własciwie to brak opisów. Świat magii poznajemy po łebkach, autorka nie ułatwia czytelnikowi poznania rodów i ich zdolności, nie wiedzieć dlaczego unika opisów jak ognia a szkoda bo kiedy już trafiamy na szczegółowy obraz to jest on bardzo urokliwy. 4/5

Zwaliła mnie z nóg. Gdy dotarłam do końca i wszystko było już przesądzone, chciałam krzyczeń, NIE NIE NIE! Nie róbcie tego biednej Ewelinie! postacie były pięknie wykreowane. Miałam wrażenie, że oglądam długi i ciekawy film, a nie tonę w książce. Nadal widzę oczyma wyobraźni wyraziste sceny, które dzięki bogatym opisom żyją we mnie. Szokowała i zmuszała do łez. Pozostanie w mojej pamięci na bardzo długo.

Po opisie spodziewałam się ciekawej lektury, jednak zawiodłam się. Zamiast opowieści ,,o zdradzie, knowaniach i bezwzględnej walce o władzę" dostałam przeciętną historię o uzdolnionej dziewczynie, która miała pecha, że urodziła się w takiej a nie innej rodzinie... 2/5

Styczność z tą książką była dla mnie przypadkiem, jednak sama historia bardzo mnie wciągnęła. Początek nie zapowiadał takiego dalszego losu bohaterki, co było dla mnie pozytywnym zaskoczeniem. Ja polecam, jako ciekawą lekturę na leniwe popołudnie.

Książka bardzo mi się podobała i rozbudziła apetyt na więcej."Taniec nad przepaścią" to pierwszy tom trylogii "Gra z Bogami". Ogromna szkoda, że polski wydawce do tej pory nie zdecydował się opublikować pozostałych części cyklu.

Początek naprawdę ciekawy i wciągający... Jednak gdy doszłam do drugiego rozdziału, rozczarowałam się... Miałam nadzieję, że do samego końca historia będzie taka jak na początku.

Wciągnęła, na prawdę. Moze nie od początku, ale jednak.