Teorię religii R. Starka I W. S. Bainbridge-a można uznać za pionierską w ramach wyłaniającego się nowego paradygmatu w socjologii religii, określanego mianem rynkowego lub ekonomicznego, gdyż swoje inspiracje czerpie również z ekonomii. (...) Jego przedstawiciele, których grono jest obecnie znacznie szersze niż w momencie powstawania teorii Starka i Bainbridge-a, uważają, że prawa ekonomii mają również zastosowanie do życia religijnego, które tworzy swoisty rynek dóbr duchowych. Podobnie jak w życiu gospodarczym, funkcjonują tam rozmaite przedsiębiorstwa, niekiedy w warunkach wolnej konkurencji, niekiedy zaś w warunkach monopolu i państwowej regulacji rynku religijnego. (...) Ilustruje to anegdota opowiedziana przez Rodneya Starka (1993) amerykańskim badaczom odwiedzającym Szwecję. W rozmowie z pastorem, który uskarżał się na słabą frekwencję na niedzielnych nabożeństwach pomimo znacznej liczby pracowników parafii działających na rzecz jej ludności, zapytał on, czy ten liczny personel bierze także udział w nabożeństwach. - Ależ w niedzielę oni mają dzień wolny od pracy - odparł oburzony pastor. Tadeusz Doktor