The Face in the Window

Brian McClellan

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.3 /10

Ocena 7.3 na 10 możliwych
Na podstawie 6 ocen kanapowiczów

Opis

Taniel is a powder mage, a flintlock marksman with the ability to imbibe common black powder to strengthen his mind, body, and senses, as well as shoot over long distances. Sent into short-term exile by his father, he’s supposed to see some of the world and cool his head, to learn something besides life in the Adran army. His arrival in exile, however, coincides with the eruption of a bloody new conflict as the colony of Fatrasta rises up against its Kez suppressers. Taniel has certain talents that the Fatrastan militia could very well use, and he just can’t help but get involved… Occurs two years before the events in Promise of Blood.

Data wydania: 2014-01-24

Język: angielski

Wydawnictwo: Beneath Ceaseless Skies

Stron: 50

Mamy 4 inne wydania tej książki

Autor

Brian McClellan

Urodzony 25 stycznia 1986 roku w USA (Cleveland, Ohio)

Brian McClellan - amerykański pisarz powieści fantastycznych. Pisaniem interesował się od dziecka jego inspiracją i wsparciem w karierze był Brandon Sanderson - amerykański pisarz fantasy i science-fiction oraz wykładowca twórczego pisania, który z...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Brian McClellan

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka The Face in the Window aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Basiek04

2019-12-31

8 /10

Przeczytane

Od tej książki powinna zacząć się moja przygoda ze światem magów prochowych. Dlaczego? Już tłumaczę: większość opowiadań (oprócz ostatniego) rozgrywa się przed I tomem trylogii. Fajnie było dowiedzieć się jak Tamas poznał Erikę, poznać początki działalności Ricarda czy losy Taniela w Fatraście. Wszystkie opowiadania czytało się super, na brak wydarzeń nie można narzekać. Podobał mi się też skrócony opis dojrzewania niektórych bohaterów, ale... No właśnie, jest "ale". Trudno z zapartym tchem śledzić losy np. dziewczynki, której grozi śmierć w paszczach psów, jeśli wiadomo, że owa dziewczynka będzie się miała później całkiem dobrze.
Poza tym jednym szczegółem, książka super :) Zdecydowanie polecam.

Drodzy Czytelnicy rozważający zabranie się za lekturę książek o magach prochowych - zacznijcie od tej!

× 3 | link |

@ryszpak

2019-12-01

7 /10

Przeczytane E-booki Fantasy A.D. 2017

Doskonałe opowiadania uzupełniające "Trylogię magów prochowych". Dowiemy się z nich m.in. o rozwoju kariery Tamasa, o jego spotkaniu z przyszłą żoną Eriką czy o walkach Taniela w powstaniu fatrastańskim. Ciekawie napisane, akcja goni akcję. Nie ustępują wiele "Trylogii...", wciąż mamy nowych, wyrazistych bohaterów (Ben Syke!!!).
Polecam fanom serii. Chociaż nie tylko. Można od nich zacząć poznawać świat i bohaterów Dziewięciu.

× 3 | link |

@janusz.szewczyk

2021-11-21

7 /10

Przeczytane Posiadam 2017 Zbiory opowiadań Safety Przeczytane w oryginale

Zbiór opowiadań uzupełniających i poszerzających historie głównych bohaterów "Trylogii magów prochowych", Tamasa, Adamata. Vlory, Taniela i Ka-poel. Akcja większości tekstów z tego zbioru dzieje się przed wydarzeniami opisanymi w powieściach. Wśród nowych bohaterów możemy poznać także pułkownika Styke'a, który większą rolę odegra dopiero w kolejnej, jeszcze w Polsce niewydanej trylogii "Bogowie krwi i prochu". Zbiór nie zawiera żadnych wielkich niespodzianek. Proste, jednotorowe fabuły, prosty styl, budzące sympatię czytelnika postaci i brak niejednoznaczności. Czy to wada czy zaleta, każdy powinien zdecydować sam. Fani powieści McClellana przeczytają zapewne te teksty z zainteresowaniem i raczej nie poczują się rozczarowani. Inną sprawą jest to, czy taki zbiór może zainteresować kogoś, kto powieści nie czytał. Tu już mam pewne wątpliwości, chociaż przynajmniej część opowiadań broni się jako samodzielne teksty. Opisane bez nadmiaru komplikacji wojny, kryminalne dochodzenie, intrygi, magia i przygody z pewnością nie są niczym specjalnie oryginalnym, ale też niczym nie odrzucają. McClellan utrzymuje przyzwoity poziom, nawet jeśli niczego nowego nie wymyślił.
Byłbym zapomniał - korektorzy się nie popisali, dzięki czemu w książce można podziwiać dość liczne fragmenty zdań typu "jego matka był Kezanką" (str. 366).

| link |