Opinia na temat książki Thunderhead

Pamiętacie cykl Żniwa Śmierci i jego pierwszy tom pod tytułem „Kosiarze”? Miałam okazję zrecenzować go dla Was jakiś czas temu. Bardzo ucieszył mnie fakt, że „Thunderhead” pojawił się u nas tak szybko. Przepiękna okładka przykuwa wzrok, a odczuwane przeze mnie emocje w chwili, kiedy mogłam pochwycić książkę w dłonie były ogromne, wprost nie do opisania. Ogrom ciekawości mieszał się z radością, a kiedy zasiadłam do czytania świat rzeczywisty przestał dla mnie istnieć. Byli tylko kosiarze, nowy porządek i Kosodom. Względem książki miałam spore oczekiwania, chociaż staram się tego nie robić w tym przypadku to było silniejsze ode mnie. Wiem, że wielu Was tego nie zrozumie, ale kiedy sięgniecie po książkę, nie będziecie mi się dziwić.

Głównymi bohaterami książki autorstwa Neala Shustermana pod tytułem „Thunderhead” są Cintra i Rowan. Wiele minęło odkąd zostali wytypowani na szkolenie, aby zostać Kosiarzami. Żyją w świecie, który na pozór jest idealny, jednak aby miał pewną równowagę, są potrzebni Kosiarze którzy odbierają życie tym którzy powinni znaleźć się w zupełnie innym miejscu. Życie takiego Kosiarza jest dość skromne, ma wiele zasad i nakazów, którym trzeba się podporządkować, czy wszyscy będą grzecznie się z tym godzić? Zdecydowanie nie, każdy w takiej sytuacji chciałby zmian. W drugim tomie Cintra i Rowan rozdzielają się, ona dostaje imię Anastazja i stara się przywyknąć do nowego życia, które przyjdzie jej wieść. Zupełni inaczej zachowuje się Rowan, który pomimo wydarzeń Zimowego Konklawe i nie otrzymania pierścienia, decyduje się na radykalny krok. Zakłada czarną togę i zaczyna samozwańczo wymierzać sprawiedliwość. Cintra zyskuje szacunek wśród Kosiarzy, walczy z niesprawiedliwością bardziej dyplomatycznie, od środka. Rowan natomiast nie waha się użyć kosy w kierunku każdego, kto okazuje się by niegodnym pełnienia tej funkcji. Do czego to doprowadzi? Czy jedyna nadzieja w Thunderheadzie?

„Thunderhead” Neala Shustermana to powieść, która wciąga od pierwszych słów i nie pozwoli o sobie zapomnieć. Im bardziej zagłębiałam się w lekturę tym robiło się bardziej interesująco, tajemniczo, wciągająco. Autor dobrze wyważył fabułę sprawiając, że wciąga z zaskoczenia niczym ruchome piaski. Postacie się zmieniają, Rowan staje się mroczniejszy i jego plan, szerzenie sprawiedliwości na własną rękę było dość zaskakujące. Zarówno on jak i Citra starają się zrobić coś dobrego, sprawić, żeby w Kosodomie było lepiej, ukarać skorumpowanych, cwanych i zepsutych Kosiarzy, którzy robili to, co chcieli. Czy robią to w odpowiedni sposób? Zastanawiałam się, kiedy ofiara, czy jednostka mająca zadatki na bohatera stanie się katem i oprawcą? Interesującym motywem było dodanie sztucznej inteligencji Tunderheada, który także uzyskał swój głos, co bardzo mi się spodobało. Mogłam dowiedzieć się nieco więcej na temat jego funkcjonowania. „Thunderhead” ukazuje walkę z nowym porządkiem, o lepszy czas, życie, służbę. Książka bardzo mi się podobała, akcja z kolejnymi stronami nabierała tempa, szargając emocje i zaskakując na każdym kroku. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu, to będzie jedno z najtrudniejszych rzeczy, jakie będę musiała wykonać.