Tory donikąd

Jazda pociągiem po Polsce w 1981 roku nie jest bezpieczna, i to nie ze względu na wydarzenia polityczne. Ktoś morduje młode kobiety podróżujące koleją, a potem wyrzuca ich ciała na zewnątrz.

O tajemniczym zabójcy piszą wszystkie gazety. Cała milicja jest postawiona w stan najwyższej gotowości, śledztwo prowadzą kryminalni z Warszawy. Zagadkę pomaga im rozwikłać dziennikarz miejscowej gazety – Kramer.

„Tory donikąd” jest bardzo ciekawym kryminałem. Pewne fragmenty powieści pokazujące ówczesną Polskę, mogą wydawać się dzisiejszemu czytelnikowi śmieszne lub dziwne, ale tak wyglądało życie w naszym kraju 40 lat temu. Taki był PRL.

Andrzej Kakiet miał bardzo sprawne pióro i dobry styl pisarski oraz interesujące pomysły. Zakończenie powieści jest naprawdę znakomite.

Autor żył tylko 36 lat, zmarł w 1988 roku. Szkoda, bo mógłby dzisiaj należeć do grona najlepszych polskich pisarzy kryminałów.

Warszawa, pierwsza połowa lat 80. Stołecznym milicjantom sen z powiek spędza grasujący w pociągach seryjny morderca. Bandyta wyszukuje w przedziałach samotne, atrakcyjne kobiety, nawiązuje z nimi rozmowę, poczym wychodzi z nimi na korytarz, obezwładnia, gwałci, morduje, a ciała wyrzuca z pociągu. Jest przy tym niezwykle ostrożny, zawsze upewnia się, czy w pobliżu wytypowanego wcześniej przedziału nie przebywają inni pasażerowie…

Więcej na: