Tracąc nadzieję

Czytacie książki, które zostały podzielone na więcej niż jedną część, zanim wyjdzie kontynuacja, czy czekacie, aż wyjdą wszystkie i zagłębiacie się w lekturze, dopiero kiedy wszystkie części są już wydane?

Powiem szczerze, że jeżeli chodzi o książki, to jestem bardzo niecierpliwa i jak jakaś publikacja mnie zainteresuje swoim opisem, to nie mogę się powstrzymać i sięgam po nią, nawet gdy wiem, że data publikacji kontynuacji nie jest jeszcze znana.

Dlatego, gdy w zeszłym roku skończyłam czytać pierwszą część historii Joss i Deana czułam wielki niedosyt i z niecierpliwością czekam na drugą część. Lecz czy spełniła ona moje oczekiwania? Myślę, że tak.

W "Tracąc nadzieję" relacja Joss i Deana wydaje się bardziej skomplikowana niż w pierwszej części. Oboje zgodnie twierdzą, że tak naprawdę są jedynie przyjaciółmi, chociaż gołym okiem widać, że jest zupełnie inaczej. Pocałunki, drobne opiekuńcze gesty, a przede wszystkim sceny zazdrości to elementy, które poniekąd stały się ich codzienną rutyną. I być może ich relacja naturalnie wskoczyłaby na wyższy poziom, gdyby nie mieli przed sobą tak wielu tajemnic, którymi, z różnych powodów, nie chcą lub po prostu nie są w stanie się ze sobą podzielić. Jednakże jak dobrze wiemy, sekrety lubią wychodzić na jaw w najmniej spodziewanym momencie. Dlatego nie ulega wątpliwości, że i tak było i tym razem.

Czy Joss i Dean będą potrafili przejść do porządku dziennego, gdy wszystkie tajemnice ujrzą światło dzi...

"Tracąc nadzieję" autorstwa Lily Madaleine, to kontynuacja losów Joss i Deana z "Zyskując nadzieję".

Joss przechodzi ciężki okres w swoim życiu. Spotkanie z ojczymem, powoduje, że się załamuje. Przypomina sobie wszystko, co starała zapomnieć. Zaczyna wątpić w siebie, ale wreszcie nie jest sama. Może liczyć na Deana. Co jest dla niej wielkim zaskoczeniem. Chłopak pomaga jej stanąć na nogi. Rodzi się między nimi więź, to już nie tylko przyjaźń, ale i coś więcej. Oboje zdają sobie z tego sprawę, ale czy będą w stanie pokonać trudności??? Ich przeszłość wychodzi na jaw. Nie tylko Dean będzie miał problem pogodzić się z chorobą Joss, ale i Joss, będzie miała problem pogodzić się z przeszłością Dean, która bardzo mocno wpłynęła na jej życie. Czy będzie pisane im wspólne szczęście???

Historia Joss i Deana może nie jest idealna, ale jaka prawdziwa. Nie wszystko w życiu układa się po naszej myśli. Na wiele rzeczy, nie mamy wpływu. Choroba Joss to jedna z takich rzeczy. Choć nadal mam wrażenie, że za lekko została tu potraktowana. Ich przeszłość jest tylko wspomniana, ale to już coś. Wreszcie dowiedziałam się, co to było i co miało na nich wpływ. Cała historia najbardziej skupiona jest na ich relacji. Ich relacja jest po prostu słodziachna. Uwielbiam ich przekomarzania i sarkazm. Aż mi się serduszko radowało😁. Dean jak kocha, to całym sobą. Zrobi wszystko, by Joss była szczęśliwa, a do tego to megazazdrośniak. Joss przy nim odzyskuje radość życia i chęć walki o z...

Historia bohaterów niesienie ze sobą wiele cierpienia.Poprzez zaznane krzywdy ze strony bliskich osób nie potrafią odnaleźć się w dorosłym życiu.Dodatkowo choroba i walka z nią jest początkiem realizacji marzeń.Czytając o radości bohaterki w czasie gdy odczuwała emocje po wykonaniu swojego marzenia przeżywałam je razem z nią.
Autorka w świetny sposób opisała rozwijająca się relacje Dean’a i Joss.Poznawanie siebie nawzajem w chwilach zwątpienia i szczęścia buduje coś szczerego i prawdziwego.
Nie znajdujemy w tej historii gorącej miłość,która ma tylko radosne chwile.Jest prawdziwe życie w którym znajdujemy chorobę,smutek,demony i traumy przeszłości…oraz sekrety,które ranią.
W każdej rozwijającej się relacji szczerość to podstawa.Brak tego skutkuje konsekwencjami.
Dean swoim zachowaniem zaimponował mi.Wreszcie przyznaje się,że umie czuć i potrafi okazać te uczucia.Czasem byl porywczy,jednak kierowały nim mocne emocje.Dla dobra brata wiele zniesie,by miał lepiej niż on.
W tej powieści znajdujemy rewelacyjne zakończenie,które pokazuje,że dla każdego z nas szczęście może mieć inny obraz.Warto cieszyć się z każdej,nawet najmniejszej rzeczy,bo los może sprawić wiele niespodzianek na które nie mamy wpływu.

Z całego serca polecam tą historie.Emocje wylewają się niemal na każdym kroku,bo życie potrafilo im przynieść wiele niespodziewanych chwil.

Nadzieja może być ulotna. Tak szybko jak ktoś ją daje, może równie szybko ją odebrać.

Dobrze jest mieć kogo na kim można polegać, szczególnie gdy życie nie szczędzi wyzwań. Dla Josse tym kimś jest Dean. Jest jej wsparciem i nadzieją. Opiera się na nim, co jednak gdy okaże się, że ten grunt nie jest tak pewny, jak myślała?

Chłopak skrywa wiele tajemnic, także takich dotyczących jej. A los dalej rzuca im kłody pod nogi. Impreza, narkotyk w drinku i odkryta choroba dziewczyny z którą Dean nie potrafi sobie poradzić, zapijając emocje alkoholem.

Ona musi poradzić sobie z jego przeszłością, on z jej choroba. Czy to będzie możliwe? Czy i teraz chłopak okaże się jej promykiem nadziei, a może ten promyk zgaśnie ją zawsze?

Życiowa książka która przypomina jak że nic nie jest na zawsze, wszystko jest ulotne, a uczucia szybko się zmieniają, do tego życie często rzuca kłody pod nogi. Mamy tu dwójkę młodych ludzi, którzy próbują walczyć z wszystkimi przeciwnościami i problemami, jakie życie rzuca im w twarz. Czasem im się udaje, czasem nie, bo są tylko ludźmi jak my wszyscy. Dlatego jest to realistyczna książka, ukazującą wiele ludzkich emocji i perypetii. Dodaje nam nadziei i z ciekawością prowadzi przez strony książki, aby przekonać się czy ta nadzieja wygra.

„Tracąc nadzieję” to książka z historią wywołującą wiele emocji w czytelniku. Mnie zdecydowanie przypadła do gustu i z przyjemnością polecam.