Opinia na temat książki Trzeci znak

Skończyłam Trzeci znak i jestem usatysfakcjonowana. Myślę, że to dobre określenie. Choć książka mroczna, opowiadająca o nieprzyjemnościach i okropieństwach, to z odpowiednim dystansem. Duże znaczenie w odbiorze ma tez język – szalenie przyjemnie się to czyta. Lekko. Co wcale nie jest takie oczywiste, bo choćby moja ulubiona Holt, mnie językiem potrafi mocno zmęczyć. Tutaj jest dobrze. Fabularnie ciekawie. Zaskakująco.
To pierwsza z cyklu opowiadającego historię prawniczki Thory, jej dzieci i perturbacji życiowych i zawodowych. To pomieszanie, połączenie to kolejny plus książki. Thora jest bohaterką z krwi i kości, a jej dzieci potrafią jej tej krwi zepsuć, a kości poprzestawiać. Szalenie miłe w odbiorze są ich relacje, problemy. Dobry dystans do siebie i do świata.
Jest dawka humoru rodzicielskiego, sporo autoironii. Przystojny facet. Dobry w łóżku, ale cudzoziemiec więc może być różnie.
Całość na tyle ciekawa, że szybko planuje przekonać się jak to będzie