Name: Trzy karty
Rating: 6.0 (1 reviews)
ISBN: 9788373925137

Trzy karty

Marco Malvaldi

6 /10

Ocena 6 na 10 możliwych
Na podstawie 1 oceny kanapowicza

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

6 /10

Ocena 6 na 10 możliwych
Na podstawie 1 oceny kanapowicza

Opis

Powraca, znana już z Gry w ciemno, drużyna detektywów z baru Lume w Pinecie, nazywanego także "starczym przedszkolem". Po właścicielu baru Massimo i barmance, pięknej i wyrozumiałej Tiziany, najmłodszym z grupy jest ponad siedemdziesięcioletni Aldo. To właściciel restauracji Boccaccio. Oprócz niego samozwańczą grupę dochodzeniową tworzą: dziadek Ampelio, Pilade, Del Tacca z urzędu miejskiego (żeby odróżnić go od pozostałych trzech Del Tacców) i Rimediotti. Ich wyjątkowym i praktycznie jedynym zajęciem jest nieprzerwane przesiadywanie w barze Lume i mielenie, pod pretekstem gry w karty, wszystkich miejscowych plotek z typową dla tego regionu - Toskanii - swadą i oratorskim zacięciem. Czasami udaje im się natrafić także na jakąś aferę kryminalną, którą rozwiązuje Massimo wspierający w ten sposób komisarza Fusco. Chór staruszków idealnie komponuje się z sennym, nadmorskim miasteczkiem Pineta, które fantazja autora umieściła gdzieś w okolicy jego rodzinnej Pizy. W tej książce domorośli detektywi rozwiązują zagadkę związana z bardzo przykrym wydarzeniem podczas kongresu naukowego w pobliskim hotelu.

Data wydania: 2015-01-30

ISBN: 978-83-7392-513-7, 9788373925137

Wydawnictwo: Noir sur Blanc

Cykl: Bar Lume, tom 2

Kategoria: Sensacja Thriller

Stron: 214

Recenzje

Książka Trzy karty nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Rudolfina

2020-01-19

6 /10

Przeczytane No można, ale...

TOSKANIA INACZEJ

W tę powieść trudno się wgryźć, jeśli nie miało się wcześniej kontaktu z książkami autora.

Najpierw trzeba się przyzwyczaić do stylu. Lubię ironiczne podejście do życia, ale na początku miałam wrażenie, że autorowi nie chodzi o treść, tylko o przerzucanie się, co trzecie zadanie bon motami, a to na dłuższą metę irytujące.

Potem trzeba wybaczyć ślamazarne rozkręcanie się akcji. Przez długi czas nie wiemy, kto tu jest bohaterem; początkowe prowadzenie narracji równoległej niczemu nie służy, a tylko przeszkadza.

Ale przebrnęłam przez zniechęcający początek i nie żałuję. Kiedy do akcji wkracza właściciel baru w Toskanii, prywatnie niedokończony doktor matematyki, wszystko nabiera barw. Wkręcam się w klimat włoskiej prowincji, wybaczam niedoskonałości, zachwycam się chórem starców i doceniam dowcip i umiejętność naśmiewania się z własnych przywar. Intryga kryminalna nieskomplikowana, jednotorowa, ale bardziej chodzi tu nie o rozwiązywanie zagadki, ale o tę wartość dodaną, czyli przyjemność przebywania w takim świecie, w którym chciałoby się być.

Może zaczęłam moje spotkanie z Malvaldim od jego nie najlepszej książki, ale na pewno będę chciała się przekonać, czym jeszcze autor mnie zaskoczy.

× 3 | link |

Pozostałe książki z cyklu