Wydana w 1984 roku książeczka opisująca głównie przebieg terapii w Monarze.
Ty zaraziłeś ich narkomanią
Marek Kotański
8.5
/10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.5
/10
Ocena 8.5 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 1984
ISBN: 978-83-200-0871-5, 9788320008715
Wydawnictwo: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich
Kategoria:
Medycyna
Stron: 64
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Książka Ty zaraziłeś ich narkomanią nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie
Przeczytane
Mam w domu 📚
Po lekturze kilku książek dotyczących problemu narkomanii, postanowiłam poznać trochę drugą stronę problemu, czyli próby wychodzenia z nałogu i metody pomocy uzależnionym. Wybór padł na książkę Marka Kotańskiego, którego nazwisko przede wszystkim kojarzyłam z Monarem i walką z narkomanią.
W książce "TY zaraziłeś ICH narkomanią" Kotański opisuje powstanie Monaru i metody jego działania, bo jak sam zauważył, praca z narkomanami odbiegała od jego wcześniejszych doświadczeń z chorymi, alkoholikami. Rozprawia się w niej też z krążącymi o Monarze plotkami, które były nieuchronną konsekwencją tej formy walki z uzależnieniem - wspólnego mieszkania razem grupy narkomanów.
Praca w takim ośrodku wymagała niecodziennych działań, które, jak sam Kotański przyznawał, nie zawsze spotkałyby się z aprobatą psychologów niepracujących z narkomanami. Jednak te metody czasami przynosiły skutek, a to było najważniejsze.
Szkoda, że książka jest tak krótka.
W książce "TY zaraziłeś ICH narkomanią" Kotański opisuje powstanie Monaru i metody jego działania, bo jak sam zauważył, praca z narkomanami odbiegała od jego wcześniejszych doświadczeń z chorymi, alkoholikami. Rozprawia się w niej też z krążącymi o Monarze plotkami, które były nieuchronną konsekwencją tej formy walki z uzależnieniem - wspólnego mieszkania razem grupy narkomanów.
Praca w takim ośrodku wymagała niecodziennych działań, które, jak sam Kotański przyznawał, nie zawsze spotkałyby się z aprobatą psychologów niepracujących z narkomanami. Jednak te metody czasami przynosiły skutek, a to było najważniejsze.
Szkoda, że książka jest tak krótka.
× 1
|
link
|
Cytaty z książki
“Trzeba w coś wierzyć, jeżeli nie mogę wierzyć w siebie, dlaczego nie w Monar. Nic nie mam do stracenia, a jest nadzieja, że będę żyć.”
“Rok dla narkomana, który bierze, jest dalszym kopaniem grobu o kilka metrów głębszego. Istnieje potworny mechanizm, który - niestety - funkcjonuje u narkomanów. Trzeba odbić się kolejny raz od...”
“Człowiek jest omylny i błądzący, jednak musi dokonywać wyborów, decydować w imię dobra ludzi, często za nich, gdyż w przeciwnym wypadku może nie zdołać w porę pomóc im w powrocie z ich śmierte...”
“Człowiek, który cierpi, nie mówi już nic, albo prawie nic, a na pewno nie krzyczy.”
“Nie wiem, co to znaczy dobry wychowawca, ale gdybym miał na to odpowiedzieć, wo wyraziłbym się tak: jest to człowiek otwarty na innych i na siebie, kochający mądrze ludzi, umiejący powiedzieć ...”
© 2022
Nowości wydawnicze
Autorzy
O nas
Kontakt
Pomoc
Polityka prywatności
Regulamin
© 2022 nakanapie.pl