Cytaty z książki "Tylko jedno spojrzenie"

Dodaj nowy cytat
Dziecino, nawet twoje najlepsze wspomnienia z czasem zblakną jak atrament.
W filmach zabójcy są wszechmocni. W prawdziwym życiu nie. Nie uwalniają się z kajdan i nie uciekają z dobrze strzeżonego federalnego więzienia.
Zdarzają się nagłe zawirowania. Zmiany tak głębokie, jak rany pozostawione przez ostrze noża rozcinające ciało. Twoje życie jest monolitem, lecz nagle rozpada się na kawałki. Rozłazi się, jak brzegi rany brzucha. Jakby ktoś pociągną za nitkę. Szew puszcza. Zmiana z początku jest powolna, prawie niezauważalna.
Oczywiście wszyscy oglądamy świat przez pryzmat naszej osobowości.
Utrata bliskich zawsze powoduje poczucie osamotnienia, ale nadaje też sens codzienności.
Samotność, poprzedzająca nudę, jest motorem procesu twórczego. Właśnie o to chodzi tym wszystkim medytującym artystom - starają się nudzić tak strasznie, żeby natchnienie musiało przyjść choćby jako mechanizm obronny przed utratą zmysłów.
Większość podglądaczy rajcuje samo podchodzenie ofiary, zabawa w szpiega.
Nie w tym rzecz, że 'potrzeba przestrzeni' to jedno z tych kulawych, chwytliwych, modnych słów nowomody, które są gorzej niż bezsensowne, po prostu idiotyczne. 'Potrzebuję przestrzeni' to po prostu bełkotliwy eufemizm na 'muszę się stąd wynieść'.