Opinia na temat książki Układanka

Swego czasu przeczytałam "Tryptyk" autorstwa Karin Slaughter, książkę oceniłam na siedem gwiazdek i pamiętam, że naprawdę mi się podobała, deklarując jednocześnie, że to nie koniec mojej znajomości z tą autorką i jej twórczością. Minęło ponad dwa lata i w moje czytelnicze łapki wpadła "Układanka" tejże pisarki i tu... totalne rozczarowanie. "Układanka" ukazała się dziewięć lat po "Tryptyku" i teraz mam dylemat, czy to mój czytelniczy odbiór aż tak się zmienił, czy pani Slaughter aż tak zjechała z poziomem swojego pisarstwa???

"Układanka" jest tak totalnie nudna, że chyba nudniejszy był tylko "Taniec z aniołem" Åke Edwardsona. Postać Andrei to jakaś tragedia z jednej strony błyskotliwa, wie czego szuka i gdzie tego szukać, kombinuje niczym prawdziwy Sherlock Holmes. Z drugiej strony popadająca w jakieś dziwne stany stuporu i potrafiąca tylko dukać, jak mądra inaczej "co" i "ale mamo". Ja rozumiem, że autorka pewnikiem chciała uatrakcyjnić główną postać swojej książki, ale opowiadanie o jej, Andrei, życiu seksualnym, a raczej jego braku, w moich oczach wcale tej atrakcyjności nie przydaje, a tym bardziej nie wnosi niczego do głównego tematu książki

Jednym zdaniem, dużo ględzenia o niczym i zero napięcia. Kolejny dość ciekawy pomysł rozłożony na przysłowiowe łopatki, a szkoda. Nie odżegnuję się jeszcze od tej autorki, mam nadzieję, że jej "Układanka" to tylko gorszy "wypadek przy pracy", ale nie polecam.