Ulica Tysiąca Kwiatów

· Zaciekawiła mnie powieść dziejąca się w Japonii w latach 1939-1966. Jest to jednak typowa powieść obyczajowa ukazująca losy dwóch braci Hiroshiego i Kenijego wychowywanych przez dziadków., a także dwóch sióstr Haru i Aki. Opowieść składa się z trzech części, pierwsza opowiada o dzieciństwie braci i latach wojny. Druga część jest to okres powojenny i ich młodość, a także wybory życiowe. Ostatnia opowiada o dorosłym życiu braci i ich małżeństwach. Przez całą powieść przewijają się też losy dwóch sióstr: Hary i Aki. Aby bardziej podkreślić odmienność kultury, Hiroshi rzeźbi maski dla tradycyjnego japońskiego teatru, natomiast Keniji jest mistrzem sumo. Ciekawy jest opis lat wojennych w Japonii, głodu i nalotów. Jednak patrząc na to z perspektywy Europy i krajów napadniętych przez Japonię, czasami autorki nie rozumiem. Gdzieś się zatraca kto był agresorem, a kto ofiarą. Szczególnie to uderza po ataku Japończyków na Pearl Harbor. Kiedy wszyscy narzekają, że Amerykanie wstrzymali sprzedaż żywności do Japonii i narazili ich na głód. Ale kto kogo zaatakował? Mimo, że wojna jest czasem strasznym dla ludności cywilnej zmuszanej często do różnych działań, jednak miałam ambiwalentne uczucia. Może wpłyną na to sposób opisu tych zdarzeń przez autorkę. W latach powojennych Japonia była pod kontrolą Ameryki i stacjonowali tam angielscy żołnierze. Znowu mamy wywody o tym jak Amerykanie złamali bohaterskiego ducha Japonii. Nie istnieje w świadomości bohaterów książki, że to...

Saga rodzinna napisana z rozmachem i wyczuciem. Tokio w czasach pokoju, wojny, odbudowy, pracy i miłości.

Co łączy zapaśnika sumo, rzemieślnika, który studiuje tworzenie masek dla teatru Noh oraz gejszę? To najbardziej typowe, kojarzące się tylko z Japonią zajęcia, a główni bohaterowie - przedstawiciele tych zawodów mieszkają przy tytułowej ulicy Tysiąca Kwiatów. Dwóch chłopaków, zakochanych w dwóch siostrach, egzotyczna mama, charyzmatyczny mistrz, miłość, zazdrość, kariera od pucybuta do milionera, odejścia, powroty. Byłby to kolejny romans, tyle że w japońskiej odsłonie, gdyby nie znakomicie oddane tokijskie klimaty, plastycznie opisane tradycje i zwyczaje japońskiej kultury, a taże arkana poznawania szczegółów dotyczących egzotycznych profesji bohaterów. Zawodnik sumo? Tego jeszcze nie zgłębiałam: szkoła, treningi, zawody, turnieje. Teatr Noh, maski - a cóż to za cudo? Gejsza matką? Ajajaj!
Nie bez znaczenia jest też okres, gdy rozgrywa się akcja, od lat przedwojennych - czasu ładu, spokoju i szczęśliwości, poprzez portret wojennego Tokio, wstrząsających nalotów bombowych, niepewności i rozgrywających się dramatów, jak to na wojnie, aż po czas odbudowy miasta i życia mieszkańców, do powolnego dochodzenia do stabilizacji. Lata 1939- 1960.
Fabuła? - zaskakująca. Postaci? - wywołujące emocje. Narracja? - subtelna i z gracją. Elementy historyczne, mimo iż to fikcja? - oczywiście tak, posprawdzałam! Aspekt poznawczy? - jak najbardziej. To czego chcieć wię...