Opinia na temat książki Upiorne święta

'' Była tylko opowieść. Opowieść długa i na tyle prawdziwa, na ile kłamstwo potrzebuje prawdy, by lepiej smakować''

Opowiadania opowiadania, niezależnie od ''zadanego'' tematu, różne i rzadko o zbliżonym poziomie, dlatego tak trudno jest mi oceniać wszelkie antologie. Tym razem opowiadania miały mieć klimat upiornych świąt. Jak sobie z tym poradzili autorzy? W mojej ocenie, bardzo słabiutko. Opowiadania są albo bardzo odrealnione tematycznie, jak ''Rezerwat'', ''Już nie jesteś smutkiem'' , przez kryminalne, jak ''Prezent od gwiazdora'', po bardzo wtórne, jak ''Dom na końcu ulicy''.

Moje podium:

1.) ''Opowieść wigilijna''- Tomasz Hildebrandt

Jedyne opowiadanie które dokładnie pamiętam i które sprawiło mi chwilowe ciarki na plecach.

2.) ''Czerwony rzeźnik z Wrocławia'' - Graham Masterton

Opowiadanie krwawe, ciekawe i dobre przy tym bardzo pouczające, chociaż nie umoralniające.

3.) ''87 centymetrów'' - Artur Urbanowicz

Dziwne, zaczyna się śmiesznie, potem jest ''normalnie'', a koniec jest dla mnie nietrafiony, ale lepszego opowiadania na trzecie miejsce nie znalazłam.

To byłoby na tyle jeśli chodzi o tę konkretną antologię, reszta jest tak przeciętna, że nawet nie będę ich komentować.