Opinia na temat książki Urwisko
Maria Herman i Olgierd Borewicz działają w bydgoskim Archiwum X, rozwiązują zbrodnie sprzed lat, które zostały już zapomniane. Tym razem muszą się zmierzyć z makabryczną sprawą, bowiem w najgorętszy dzień czerwca, lata temu, w samochodzie pozostawiono małe dziecko, które ze względu na przegrzanie nie przeżyło… Matka dziecka nie może się pogodzić z tą tragedią, ale czy można jej się dziwić… próbuje walczyć z każdym dniem, próbuje wyjść na prostą i nagle znika bez śladu…
Po pierwszym moim spotkaniu z tą dwójką bohaterów, którzy sami mają mnóstwo problemów, ale mimo to rozwiązują również sprawy innych chcąc oddać im sprawiedliwość wiedziałam, że muszę zajrzeć do nich znowu. I tak jak przy pierwszym tomie, tak tutaj od samego początku przypatrywałam się ich działaniom z wielkim zainteresowaniem. To typowi, prawdziwi śledczy. Nie owijają w bawełnę, nie koloryzują swojej rzeczywistości, wiedzą, że ten świat skrywa w sobie wiele mroku, o czym może świadczyć chociażby ich nowa spawa pełna tajemnic, smutku, cierpienia i zawiłości, jak i ich życie prywatne, które również poznajemy. Zarówno Maria, jak i Olgierd nie dają za wygraną i pomimo wszelkiego zła, które spada również na nich, brną do przodu, czasem zatrzymując się niechętnie ze względu na przeszkody, jakie stawiają im odkrywane sekrety i dowody.
Autor znakomicie buduje napięcie. Miałam wrażenie, jakbym czytała rasowy, dobry kryminał, taki oldschoolowy. Zapytacie dlaczego takiego określenia użyłam? 🙂 Może ze względu na to, jakimi sprawami zajmują się bohaterowie, może dlatego, że czytając go sama wracała do swoich lat młodzieńczych, kiedy to z wielkim zapałem oglądałam serial Dowody zbrodni i jeszcze ta okładka - hipnotyzująca i w starym klimacie.
Warto również wspomnieć o finale! Po drodze już tak wiele się wydarzyło, ale końcówka mnie i tak zaskoczyła. Dobrze poprowadzone śledztwo, nietuzinkowi bohaterowie, mnóstwo niejasności, przesłuchania, „brud” życia codziennego to wszystko tu znajdziecie 🙂
/dcf8f8a7-512e-4b69-a626-5ce9b3c63f70/n/urwisko)
Najsilniejsza jest nienawiść do samego siebie Drugi tom nowego cyklu kryminalnego Roberta Małeckiego z policjantami Archiwum X Marią Herman i Olgierdem Borewiczem Nie ma mroczniejszego koszmaru ...
Pozostałe opinie
"Urwisko" to drugi tom nowej serii autorstwa Roberta Małeckiegor . Po bardzo ciekawej historii w pierwszym tomie wiedziałem, że i tym razem się nie zawiodę. Otrzymałem tutaj historię osnutą gęstą i ...
"Deszcz zalewał ulice i chodniki. Z okna na piętrze, które wychodziło na drogę osiedlową, Herman bezradnie patrzyła na szalejący żywioł." Maria Herman wraz z Olgierdem Borewiczem z Archiwum X zajęła...
@n.czyta
Mówi się, że nie ocenia się książki po okładce i pierwszym rozdziale, lecz ja te autorstwa Roberta Małeckiego biorę od jakiegoś czasu w ciemno i do tej pory się nie zawiodłam. Wiem, że zawsze czeka n...
Lektura "Urwiska" zaczęła się od łez, moich łez, która polały się, gdy przeczytałam pierwsze zdania, a opisują sytuację, gdy matka pozostawia na pewną śmierć swoje roczne dziecko w rozgrzanym od upał...
