Urzędnicy miasta Lwowa w XIII - XVIII wieku

Prawo magdeburskie, nadawane w XII w. miastom polskim oraz na końcu XIII i w pierwszych dziesięcioleciach XIV w. miastom w Księstwie Halicko-Wołyńskim stanowiło recepcję wzorców ustroju miejskiego, wypracowanego w Magdeburgu i wykorzystywanego w innych miastach niemieckich. Funkcje i obowiązki wójta, rajców (rady miejskiej), ławników (przysięgłych sądowych) zostały odnotowane w najstarszych zapisach prawa z XIII w. o nazwie Zwierciadło saskie oraz uchwałach sądu wyższego prawa niemieckiego w Magdeburgu. Te nieskodyfikowane dokumenty prawne były rozpowszechniane na ziemiach polskich i ukraińskich w postaci rękopisów do momentu wydania w XIV w. kodeksu prawa magdeburskiego przez Mikołaja Jaskiera i Pawła Szczerbica (ze wstępu).