Uwięziona w bursztynie

Powróciłam do Szkocji, do pięknej, trudnej, nie zawsze bardzo przyjaznej krainy. Krainy, która przyciąga mnie jak magnez, która zachwyca niezmiennie. A Szkocja roku 1745? Ech... piękna i przerażająca zarazem. Claire i Jamie, ich przygody w tej części w większości toczą się w Paryżu i przyznam, że atmosfera dworu królewskiego przytłaczała i prawie czułam, jak nasza para dusi się i tęskni do otwartych przestrzenie Szkocji. Ja też tęskniłam :)
Ale jest też rok 1968 i Briana, już dorosła córka Claire i Jamiego, która poznaje prawdę o swoim pochodzeniu.
Wszystko to tworzy świetną całość, bardzo przyjemną w odbiorze, coś, co ja osobiście bardzo lubię, przy czym się świetnie bawię, odprężam, a jednocześnie przeżywam wszystko na równi z bohaterami. A zapewniam, że przeżyć nie zabraknie.
Kogo zniechęca objętość kolejnych tomów Obcej, zachęcam do obejrzenia serialu. Jest równie dobry

Nie było łatwo ale po wielu trudach i chwilach zwątpień dotarłam do końca. ,,Uwięziona w bursztynie" to drugi tom bestsellerowej serii zapoczątkowanej powieścią ,,Obca". To kontynuacja ale zarazem zupełnie nowe otwarcie i nowe, inne spojrzenie na bohaterów i XVIII-wieczną Europę. Tym razem autorka bardzo mocno skoncentrowała się na wydarzeniach historycznych i w innych kontekście przedstawiała dalsze losy Claire i Jamie'ego. Już nie są oni dwójką obcych ludzi, których zetknął los, który zakochali się szalenie pomimo wszelkich przeciwności i dzielących ich różnic. Teraz są przede wszystkim małżeństwem, które za swój główny cel obiera dobro innych. Starają zrobić się wszystko co tylko jest w ich mocy aby udaremnić wybuch powstania jakobitów a tym samym ocalić życie wielu Szkotów. Swoje działania rozpoczną we Francji, na dworze Ludwika XV. Tam też rozgrywa się pierwsza, bardzo polityczna i drobiazgowa pod względem przedstawienia świata, część. Druga, to już powrót do Szkocji i zmierzenie się z nowymi jak i dobrze znanymi zagrożeniami. Diana Gabaldon to autorka drobiazgowa, wręcz rozkoszująca się w szczegółach i budowaniu fabuły na miliardzie małych, czasem błahych epizodzików. Nie da nie się ich niestety jednoznacznie ocenić. Czasem, niepotrzebnie rozwlekają fabułę, odciągając od tego co najważniejsze i wręcz nudzą. Bardzo często jednak budują tło i wiele mówią o bohaterach, wręcz z wypiekami na twarzy czeka się na nie i w wielu miejscach ratują akcję. Szczególnie, że ,,Uwięzion...

Bardzo mi sią podobało! :)

Chociaż...momentami trochę gubiłam się w tych wszystkich lordach, hrabinach, księciach i różnych dziedzicach. ;) Polityka też niespecjalnie mnie interesuje, ale nie ma jej na szczęście aż tak dużo w "Uwięzionej". Jest za to dużo akcji, przygoda, intrygi, romans! Ach, po prostu świetna książka. Czytając miałam wrażenie, że jestem razem z Claire w XVIII wieku. Ta książka naprawdę świetnie odrywa od rzeczywistości! :)

Bardzo chętnie przeczytam kolejne części tej sagi. "Podróżniczka" już czeka na półce!

To coś, co lubię: przygoda, miłość i fantasy. Doskonała powieść. Polecam wszystkim.