Uwodzicielki

 Pierwsze zetknięcie z Autorką i mam mieszane wrażenia. Nie mogę powiedzieć, że nie ma specyficznego klimatu dla chińskich opowieści, naznaczonych pewną poetyckością w opisywaniu zdarzeń i kwiecistym stylem. Może oceniam pochopnie, bo tematyka mafijna tak tego, jak innego dowolnego kraju nie stanowi dla mnie dobrej rozrywki w wymiarze literackim czy filmowym, to jednak ośmielam się na ten moment stwierdzić, iż Mingmei Yip nie jest w stanie uwieść mnie swoją prozą. 
 Mimo iż mamy tu świat gangsterów, ludzi, którzy nie cofną się przed niczym, by zdobyć tego czego chcą, to fabuła bardziej przypomina coś na pograniczu romantycznej historii skrzyżowanej z baśniowością. Spodziewałam się intryg, zawiłości graniczących z niezrozumieniem środowiska mafii azjatyckiej, ale w świecie tak odrealnionym jaki prezentuje Yip trudno się doszukać prawdziwego charakteru przedstawianych zdarzeń. 
 Bardzo lubię czytać opowieści o czasach cesarzy z tego kręgu literackiego i tam tez występuje wiele nawiązań do duchowości, egzystencji człowieka, poszanowania dla przeszłości i legendarności. Ale o ile takie historyczne powieści są przeze mnie wysoko cenione i ze względu na samo tło, co stylistykę wypowiedzi, to historie idąc ew kierunku fantasy, liryczne, ubarwione znaczną ilością metaforyki nie wzbudzą we mnie zachwytu, niestety.