Opinia na temat książki W deszczu łatwiej ukryć łzy

Pierwsza, wydana w 2020 roku książka autorki.

Chudy piętnastolatek, Sebastian, przychodzi i obserwuje. Zazdrości. Mieszka w biedzie z ojcem narkomanem, który go wyzywa, poniewiera i nie dba o niego.

Marta florystka, maluje koty na zapleczu swojej kwiaciarni i często rozmawia sama ze sobą, projektuje też zaproszenia.

Straciła ojca i małego brata w wypadku. Ma oddanych przyjaciół, Edytę i Michała. Grzegorz, jej chłopak to antypatyczny, interesowny bogacz. Nie cierpi zwierząt i biednych ludzi. Kocha swoje pieniądze. Lubi decydować. Ostatecznie zostawia Martę dla biznesu za granicą.

Pewnego dnia młoda kobieta tamtego poczęstowała chłopaka gorącą herbatą i ciastkami.

I tak zrodziła się przyjaźń (czy tylko?)

...

Opowieść o uczuciach, oddaniu, bezinteresowności, pomaganiu. Ale też o życiu, jego ciemnej stronie i błędach (różnego kalibru), których popełnianie jest chyba nierozerwalnie z nim związane. Momentami może nieco przesłodzona. W innych wzruszająca. A w jeszcze innych wesoła lub smutna. Co nie zmienia faktu, że dobrze mi się słuchało, bo bohaterowie byli zwykłymi, normalnymi ludźmi, takimi z sąsiedztwa niemalże. A większość z nich to byli ludzie mądrzy i wrażliwi. A jeden wyjątkowo cierpliwy.😊

Książka skłaniająca do przemyśleń.