W pogoni za losem

Po jej przeczytaniu nadal jestem w małym szoku. Nie spodziewałam się spotkać tutaj pomieszania tylu wątków i dziedzin literackich. Historia, fantastyka, obyczajówka i romans oraz homoseksualizm. Ktoś powie, że nic nowego go tu nie spotka, ale to nie prawda. Sam wątek postaci Ariela mnie bardzo zainteresował. Poznajemy go jako mężczyznę, który szuka dobrze płatnej pracy, a wychodzi na to, że pod koniec treningów i kursów, będąc gotową maszyną do zabijania, przejdzie podróż w czasie, by dokonać wyroku na wielu osobach. W momencie, kiedy wchodząc już w ten dawny czas poznaje pewną kobietę. Ukazana jest w sposób jakby to ona miała namieszać w życiu Ariela, jakby uczucie miało za jej pomocą się ukazać. Nic bardziej mylnego. Autorka zaserwowała nam tu zestaw zdziwienia i wiecznego zaskakiwania. Bardzo lubi iść drogą wyboistą i podsuwać nam tropy, które są jedynie zmyłką. Jeśli już bowiem jesteście pewni, że to się tutaj nie wydarzy, to jednak stanie się prawie napewno.
Autorka potrafi władać rozbieżnością stylów. W czasie współczesnym, postacie rozmawiają tak jak teraz. W przejściu do przeszłości widzimy, że porozumiewają się stylem i klimatem z dawnych lat. Tylko sam Ariel, choć wyszkolony, to nadal był nieco zbyt pewnym siebie współcześniakiem, który choć zakamuflowany, to bardzo odbiegał od dawnego klimatu. Miał zwracać na siebie naszą uwagę i mu się to udawało. Spodobała mi się też tutaj fascynacja Ariela innym mężczyzną, który od początku go we wszystkim podziwiał. Op...

“W pogoni za losem” to książka, jakiej jeszcze nie było. Wiecie, że uwielbiam zabawy gatunkami i łączenie ze sobą tych na pozór najbardziej odległych. Ta mieszanka science fiction, powieści historycznej, młodzieżówki oraz zakazanego romansu zapewnia mnóstwo wrażeń i sprawia, że trudno się od niej oderwać.

Książka Angeliki Gawerskiej otwiera oczy na wojenne okrucieństwa, jest brutalna, bolesna i - szczególnie w obecnych czasach - działa na wyobraźnię. Ale jednocześnie daje nadzieję na odrobinę radości, nawet w tych najgorszych, najokropniejszych chwilach.

Ariel to bohater z charakterem - młody, czasem porywczy, ale zawsze stający w obronie tego, co słuszne. Jego relacje z Hansem oraz Aleksandrem zostały świetnie przedstawione - bardzo zaangażowałam się emocjonalnie w tę historię i śledziłam z zapartym tchem losy zakazanej miłości między mężczyznami.

Chociaż zwykle nie sięgam po powieści, w których poruszana jest tematyka drugiej wojny światowej, ani trochę nie żałuję, że skusiłam się na “W pogoni za losem”. Takie wyjście z czytelniczej strefy komfortu okazało się naprawdę fajnym doświadczeniem!

Książkę polecam i mam nadzieję, że Wam się spodoba! Przygotujcie się na szybsze bicie serca, uszykujcie sobie paczkę chusteczek i bądźcie gotowi na całe mnóstwo emocji - od tych totalnie pozytywnych, do maksymalnie negatywnych (takich jak porażająca złość na niesprawiedliwość tego świata i na wszelkie okrutne wojny, których nie powinno w ogóle by...

Świetny pomysł na fabułę!