W służbie miłości

"W służbie miłości" to kolejna mieszanka gatunków na jaką ostatnimi czasy trafiam. Na pierwszy rzut oka jest to zdecydowanie kryminał, z elementami powieści sensacyjnej, jednak znajdziemy tutaj także wątek romantyczny, a nawet fragmenty erotyku. Choć początek książki czyta się trudno, ponieważ dostajemy dużo informacji od głównego bohatera o aktualnym stanie sprawy, którą prowadzi, to jednak z czasem wszystkie dane układają się w logiczną całość, a historię odbiera się lepiej. Co ciekawe jest podzielona jedynie na cztery rozdziały. Czy to wada czy zaleta nie mnie jednoznacznie ocenić, bo wiem, że nie wszyscy są fanami krótkich rozdziałów, choć osobiście takie preferuję.

Emilia to pracoholiczka, kobieta dobiegająca czterdziestki i zdecydowanie nie rzucająca się w uczy. Nie do końca ułożyła sobie życie osobiste, jednak oszukuje samą siebie, że wszystko jest w porządku. Gdy poznajemy ją bliżej ewidentnie widzimy, że nie pasuje do firmy, w której pracuje, ponieważ dla niej istotne są wiarygodność, rzetelność w wykonywaniu obowiązków, a już z całą pewnością nie jest zdolna do jakichkolwiek malwersacji oraz podejrzanych układów.

Maks to człowiek służb od wielu lat. Czy zbyt wielu? Być może, bo praca stworzyła z niego człowieka samotnego i odrobinę zgorzkniałego. Przyzwyczaił się do takiego życia jakie prowadzi, do braku stałości, partnerki, do której mógłby wrócić, spokoju umysłu. Jednak to wcale nie oznacza, że momentami za tym nie tęskni. Właśnie Emilia, ...

Dla mnie jest to książka gdzie znajdziemy chyba każdy gatunek literacki. W pierwszej kolejności jest ukazany bardziej wątek dokumentu i to złożonego z ogromu informacji potrzebnych do zapoznania się z zamysłem książki. Jest tego naprawdę sporo, przy czym nieco zatraca ten moment, kiedy uważamy ją za powieść, a widzimy bardziej dokument. W następnej kolejności poznajemy kryminał, gdyż kobieta podstępem zostaje zwabiona do mieszkania w którym podobno ma być chroniona. Sensację czuć od momentu kiedy dochodzi do przecieku informacji. Wychodzi na to, że mają w pobliżu siebie kreta, który działa w kierunku własnych celów. Następnie wchodzi w romans, bo jednak relacja kochanków jest w niebanalny sposób ukazana i czuć tutaj erotyczne napięcie. Znajdziemy też wątek obyczajówki, kiedy to bohaterzy muszą wybrać między uczuciem, a własną wolnością. Bardzo mocno jest tutaj ukazany wątek samotności. Oni pragną siebie nawzajem, bo tylko poprzez wzajemne pożądanie mogą choć na moment zapomnieć o krzywdach i problemach, których i tak mają niemało.
Ogólnie czyta się ją bardzo dobrze. Ten wstęp jest tylko mocno wystylizowany, jakby autorka chciała nam przekazać jak najwięcej informacji potrzebnych do dalszego zrozumienia. Później faktycznie wciąga i pochłania do tego stopnia, że nie mamy ochoty na przerwę w czytaniu. Ta różnorodność gatunków sprawia, że każdy znajdzie tutaj coś dla siebie. Nie ma tutaj niczego przesadzonego. Wszystkie problemy, które ich dotyczą faktycznie mogłyby mieć...

Emilia pracuje w dużej korporacji, tak jak i Maks. Tyle, że on równocześnie pracuje w służbach specjalnych. Maks zwabia kobietę do mieszkania, aby ją chronić. Jak się można spodziewać między tym dwojga rozkwita romans. Jednak ktoś ze służb chce zaszkodzić Maksowi, a Emilia jest w niebezpieczeństwie. Czy uda im się przerwać działania grypy przestępczej? Czy między bohaterami pojawi się coś więcej niż tylko romans?

Niestety tym razem książka nie spodobała mi się. Kompletnie nie mogłam wczuć się historię, ale i nie czułam żadnej więzi z bohaterami, po prostu byli mi obojętni.

Tak naprawdę nie byłam ciekawa czy bohaterom uda się rozbić grupę przestępczą, nie czułam tego dreszczyku emocji.

Niestety nie czułam też tej chemii między Emilią a Maksem. A szkoda, bo liczyłam gorący romans.

Sama historia wydała mi się bardzo chaotyczna, dużo się działo i pojawiało się sporo opisów. Jak na cieniutką książkę bardzo mi się ciągła i czytałam bardzo długo.
Myślę, że wpływ na to miało również układ książki. “W służbie miłości” podzielona jest tylko na trzy rozdziały. A jednak jestem zwolennikiem krótkich.
Nie przypadły mi do gustu szybkie przeskoki między bohaterami. Opisane były myśli i zachowanie Emilii i nagle pojawiał się przeskok do Maksa.

Tym razem nie polecę Wam książki. Chociaż pomysł na fabułę miał potencjał, ale coś poszło nie tak z wykonaniem. Chociaż wydaje mi się, że jest to debiut i życzę Autorce, aby każda kolejna książka...