Warkot

"Miej oczy szeroko otwarte, nigdy nie wiesz, z której strony nadjedzie"
Warkot, Kapusta, Gromil i Słupecki czyli student, majster, milicjant i dusza potępiona wspólnie rozwiązują sprawę kryminalną - nie byłoby to nic nadzwyczajnego gdyby nie wplątałyby się w to dusze nieczyste.
Autor w losy powojennego Wrocławia, czasy stalinizmu wplótł miejskie legendy, aferę kryminalną. Mamy ubecję, przodowników pracy, duchy, rzeczywistość, starożytne relikwie, współczesną wiarę, a po drugiej stronie wampiry i nawrócone grzeszne dusze i tajemniczą czarną Pobiedę porywającą ludzi. Pisarz umiejętnie wplata wydarzenia historyczne, powiedzenia, a poczucie humoru, którym raczy czytelnika jest fantastyczne. Najbardziej mnie urzekło właśnie to ironiczne podejście do tamtejszego systemu - jawna kpina, niby opisana z punktu widzenia tych, którzy byli za. Końcówka daje nadzieję, że historia będzie miała ciąg dalszy. Polecam.

Kryminał to jeden z najpopularniejszych gatunków na rynku. Od zawsze chętnie czytany, liczy już sobie parę setek lat lat. Wystarczy to wspomnieć dzieła Doyle'a, czyli utarczki ze złoczyńcami Holmesa, czy nie mniej słynnego Collinsa, którego powieść"Księzycowy Kamień" uważana jest za wielu, za pierwszy-pełnokrwisty kryminał. I chociaż coraz bardziej staje się wtórny, wciąż autorzy starają się przełamać jego schemat. Choćby tak, jak w tym wypadku, wracając do stylistyki retro.

Cofamy się do lat pięćdziesiątych. W pięknym mieście, jakim jest bez wątpienia Wrocław dochodzi do serii dziwnych i makabrycznych morderstw. Maniakalny zabójce ściele trupami gęsto, a milicja jest w tym przypadku bezradna. Chociaż
mając takich pomocników, zapewne uda jej się wszystko elegancko rozwikłać. Dodatkowo po mieście snuje się tajemnicza sekta, poszukująca pewnego artefaktu, a sprawy te, po pewnym czasie zaczynają się łączyć ze sobą.
Przekonajcie się sami.

Słowem podsumowania autorowi całkiem udanie wyszła ta historia. Intrygująca zagadka, pięknie ukazane miasto, szare czasy początków komunizmu, ciekawi bohaterowie. Czyli mieszanka sprawiająca, że powieść tą czyta się na prawdę dobrze. Mogę tylko polecić.

Nieudana próba pożenienia kryminału z miejską legendą o czarnej wołdze, zaplątanie w intrygę agentów UB, wampirów, duchów i nie tylko chrześcijańskich artefaktów. Cierpi dramaturgia. Brak suspensu. Zaburzona równowaga między akcją, wtrętami narratora, który momentami moralizuje, i tłem historycznym, nota bene najlepszym elementem książki. Szkoda.