Opinia na temat książki Wieczór cudów

Złapałam się za lekturę lekką, łatwą i przyjemną, nie bacząc, że jest o świętach a ja czytam w środku lata. I byłabym nawet zadowolona, choć autorka wrzuciła w barszcz strasznie dużo grzybów - osobę z Alzheimerem, osierocone dziecko, owdowiałą kobietę, dom dziecka, dom pomocy społecznej, skrajnego egoistę i totalnego luzaka - ale historie ładnie się zazębiały i cała opowieść jest całkiem udana. Oczywiście motyw, że pomaganie innym wpływa na poprawę własnego życia, jest mocno ograny, ale czytało się dobrze i ocena byłaby wyższa, gdyby nie.... No właśnie.
Po zapoznaniu czytelnika ze wszystkimi bohaterami autorka wyprodukowała rozdzialik pod tytułem "cztery tygodnie do świąt" i zaczęła uprawiać poradnictwo typu "jeśli chcesz mieć cały dom na błysk, to zacznij sprzątać w szafach", "zrób listy prezentów, żeby tego nie zostawiać na ostatnią chwilę", "zastanów się nad wystrojem domu" - itepe, itede. To czy ja czytam powieść, czy poradnik? Tekst rozbija treść, wybija z rytmu lektury, czytelnik się odrywa od losów bohaterów i trafia na jakieś nie wiadomo co.
Potem wracamy do bohaterów, dzieją się rozmaite rzeczy, czytelnik wciąga się w treść - i znów wtręt, tym razem "trzy tygodnie przed świętami" - i zaczyna się kolejna seria porad. W sumie były takie cztery, kolejne po prostu omijałam, ale mnie to zniechęciło i nie ukrywam, że za te wtręty odjęłam gwiazdki z oceny, bo mi nie pasowały.