Opowieść o Graalu można przyrównać do kłębka, który przez wieki rozrósł się, owijany najprzeróżniejszymi nićmi: cienkimi sznureczkami historii, wielobarwnymi kordonkami legendy, subtelnymi nitkami poezji, tendencyjnymi sznurkami herezji, ledwo dostrzegalnymi niteczkami ewangelicznymi i niewiarygodnymi wręcz sznurami fałszu. Autor prezentowanej książki stawia sobie za cel przyjrzenie się tej gmatwaninie i zweryfikowanie jaki rodzaj więzi istnieje między Graalem, świętością, krwią Chrystusa, naczyniem zawierającym tę krew, kielichem z Ostatniej Wieczerzy, ciałem Marii Magdaleny, rodem Chrystusa, królem Francji, tajnymi sektami i watykańskimi perypetiami. Napisana z polemiczną pasją, przykuwająca uwagę czytelnika od pierwszej strony tekstu, książka Mario Moiraghi’ego wpisuje się interesująco w nurt dyskusji dotyczącej źródeł inspiracji wielkiej literatury późnego Średniowiecza. Próbuje znaleźć odpowiedzi na pytania stawiane od wieków: czy istnieli bohaterowie eposów rycerskich – król Artur, Galahad, Parcifal? Jak należy odczytywać podania (na ogół bałamutne, jak zauważa słusznie autor) o świętym Graalu, o świętej Marii Magdalenie, o zakonie templariuszy? Niewątpliwie wartością tej książki jest nie tylko bogato cytowana literatura przedmiotu, powoływanie się na teksty źródłowe i liczne opinie uczonych. Trafnie wskazuje ona także na potrzebę krytycznego sądu na wypowiedzi różnych łowców sensacji. Co więcej – stawia tezy, dyskusja nad którymi przyniesie pożytek wszystkim miłośnikom historii. prof. dr hab. Henryk Samsonowicz