Wierny pasterz

Wierny pasterz Battisty Guariniego (1538-1612) to dzieło życia włoskiego akademika i dyplomaty przebywającego także w Polsce (jako ambasador księcia Alfonsa II d’Este, który starał się o tron Rzeczypospolitej po ucieczce Henryka Walezego). Utwór powstawał przez 10 lat i jeszcze przed ogłoszeniem drukiem (1590) stał się przedmiotem ostatniej wielkiej dyskusji teoretycznej XVI w. o tragikomedii. Udostępniamy przekład Wiernego pasterza (autorstwa Marty Wojtkowskiej-Maksymik) na współczesną polszczyznę z zamiarem przypomnienia tego tekstu, dziś słabo znanego, lecz do końca XVIII stulecia chętnie czytanego i stanowiącego źródło inspiracji dla ludzi pióra, malarzy, grafików i kompozytorów w całej Europie. Mamy nadzieję, że teraz, tak jak i niegdyś, zachwyci on czytelników pięknem arkadyjskiego krajobrazu, pasterskimi zabawami, obfitującą w nagłe zwroty akcji historią miłości pasterza Mirtilla do urodziwej nimfy Amarylis i pasterki Doryndy do myśliwego Sylwiusza, dowcipnymi monologami przewrotnej Koriski, sprytnymi pomysłami lubieżnego Satyra… Seria „Dawna Literatura Włoska. Studia i Źródła” ma w swym założeniu przybliżać polskiemu czytelnikowi, w pełniejszym niż dotąd zakresie, literackie dziedzictwo Italii XVI–XVIII w., która mimo swej politycznej słabości i zmiennych, nierzadko burzliwych, losów odegrała trudną do przecenienia rolę w ukształtowaniu kulturowego oblicza wczesnonowożytnej Europy. W zaplanowanej na szereg tomów serii ukazywać się będą zarówno pojedyncze naukowe rozprawy naświetlające rozmaite aspekty piśmiennictwa dawnej Italii, z uwzględnieniem jego silnych związków z ówczesną literaturą polską, jak i przekłady włoskich tekstów literackich.