Książka jest obszerną monografią pokolenia wojennego, odczytywanego jako pokolenie kulturowe. Przedmiotem analizy jest w niej zarówno literatura (przede wszystkim poezja), jak publicystyka konspiracyjna oraz dokumenty osobiste (dzienniki, zapiski, listy). Wszystkie one traktowane są jako świadectwa postaw wobec świata, dających się odczytać poprzez kategorię wizji kultury, która jest tu rozumiana nie w sensie artystycznym, lecz antropologicznym, obejmującym wszelkie wzory i wartości konstytutywne dla ludzkiego świata. Bohaterami książki są członkowie trzech warszawskich środowisk pokolenia wojennego: "Płomieni" i "Drogi"(m.in. K.K.Baczyński, T.Borowski, K.Lipiński, E. Pohoska, J.Strzelecki), "Sztuki i Narodu" (m.in. W. Bojarski, T. Gajcy, A.Trzebiński, T. Sołtan) i "Prawdy Młodych" (m.in. W. Bartoszewski).