Wojskowość morska okresu pary i żelaza, 1860-1905

Historię wojen i wojskowości morskiej podzielić można na kilka dość wyraźnie wyodrębnionych okresów, z których jednym jest okres „pary i żelaza”. Rozpoczyna się on wraz z wprowadzeniem do służby pierwszego pancernika – francuskiego Gloire w roku 1860 – a kończy wraz z zakończeniem budowy pancernika monokalibrowego nowej generacji o nazwie Dreadnought w roku 1906. Niniejsza książka ma na celu zaznajomienie czytelnika z tym być może nieco zapomnianym, ale jakże ciekawym okresem. Wychodząc od opisu schyłkowych flot żaglowych, Autor kolejno przedstawia uwarunkowania, które przyczyniły się do rewolucyjnych zmian tak w budownictwie okrętowym, jak i morskiej sztuce wojennej; prezentuje również rozwój poszczególnych klas okrętów i środków walki na morzu, ich wpływ na ewolucję morskiej sztuki wojennej; przybliża też przyczyny kolejnej rewolucji morskiej, kończącej epokę „pary i żelaza”, choć przecież z niej wyrosłej. Dodatkowo książka zawiera krótki rys polityki morskiej najważniejszych państw okresu 1860-1905. Całość wzbogacona została licznymi tabelami i ilustracjami. Załączniki przedstawiają zestawienie podanej w brzmieniu oryginalnym klasyfikacji (bardzo różnorodnej) okrętów najważniejszych marynarek oraz wykaz systemów pieniężnych wspomnianych już wcześniej najważniejszych państw. Piotr Olender – Historyk i politolog. W 2012 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych z zakresu historii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Specjalizuje się w historii wojen i wojskowości morskiej, szczególnie okresu „pary i żelaza” (lata 1860-1905) i „żagla” (XVI-XVIII wiek). Autor kilkunastu książek i około 50 artykułów z zakresu wspomnianej tematyki. Jest członkiem Komisji Historii Wojen i Wojskowości PAU w Krakowie. Aktualnie pracuje w PWSZ w Raciborzu.