Z widokiem na Castello

To trzecia książka tej autorki jaką przeczytałam. W zasadzie nie była to porywająca lektura, a zdecydowałam się na nią dlatego, iż powieść nawiązuje, a nawet jest kontynuacją wcześniej przeczytanych: "W poszukiwaniu zapachu snów" oraz "Zatańczyć czeczotkę". Bohaterką powieści jest Polka - kobieta, która w młodości wyemigrowała do Niemiec, gdzie mieszka, pracuje i samotnie wychowuje dorastającego syna Jana. Po tym jak poróżniła się z siostrą i pozostałą rodziną w Polsce nie chce wracać do rodzinnego Łosinka, który do tej pory był jej enklawą, domem rodzinnym, za którym tęskniła. Poszukuje więc swojego nowego miejsca na ziemi, gdzie mogłaby zawsze wracać, a w przyszłości także zamieszkać. Tym razem bohaterka przenosi nas do Włoch w egzotyczne miejsce w okolicach Neapolu, do zawieszonej wysoko nad urwiskiem willi, z której okien rozpościera się zapierający dech w piersiach widok na Capri i wyrastający nieoczekiwanie pośrodku morza Castello Aragonese. Opowiada nam historie gości - entuzjastycznych wielbicieli Ischii, których poznaje podczas swojego pobytu we Włoszech. Czasem wplata też historie dotyczące członków swojej rodziny poznanych w poprzednich powieściach.
Dla mnie jest to książka zaliczana do tych, które można przeczytać (szczególnie,gdy czytało się poprzednie części), ale zdecydowanie nie porywa... nie zachwyca...