Opinia na temat książki Za siódmą górą

 

To już moje drugie spotkanie z twórczością Agnieszki Jeż. I otwarcie powiem, że było całkiem udane i przyjemne. 

Tym razem sięgnęłam po książkę „Za siódmą górą”, która jest kontynuacją historii Klary Majewskiej i kobiet z jej rodziny. 

 

Klara ma specyficzną rodzinę, bowiem składa się ona z samych kobiet. Mężczyźni znikają w ekspresowym tempie zostawiając wspomnienia i nie tylko. 

 

Bohaterka twierdzi, że wisi nad rodem Majewskich jakieś fatum. Tym bardziej, że gdy wreszcie dziewczyna postanawia zakończyć tę złą passę, przyjmuje oświadczyny Pawła, nagle dowiaduje się, że ten nie zostanie jej mężem, bo…ma już inną kobietę. Załamana Klara stwierdza, że musi zmienić swoje życie i wyjeżdża z Warszawy do Krakowa, gdzie czeka nań odziedziczone mieszkanie po prababce Emilii. Nasza bohaterka rzuca się w wir remontu i tak oto poznaje Staszka, który podejmuje się wyremontować nowe gniazdko Majewskiej. 

 

Czy dziewczyna znajdzie szczęście u boku przystojnego górala? Czy Stanisław Skarłat rzeczywiście jest takim ideałem, za którego uważa go najmłodsza z Majewskich? Nie odpowiem Wam na te pytania na pewno i nie napiszę już więcej o fabule, bo wówczas tylko zniechęciłabym Was do przeczytania tej powieści, a absolutnie tego robić nie chcę, gdyż uważam, że „Za siódmą górą” autorstwa Agnieszki Jeż to lektura, po którą zdecydowanie warto sięgnąć. Zapewniam, że to jedna z ciekawszych pozycji z gatunku literatury obyczajowej. 

 

Mamy tu właściwie wszystko, czego potrzeba czytelnikowi…A w zasadzie powinnam napisać współczesnej czytelniczce, bo moim zdaniem, to opowieść szczególnie przeznaczona dla kobiet. A więc znajdziemy tutaj idealnie wykreowanych bohaterów, przede wszystkim autentycznych i szczerych, a to się nie zdarza często w literaturze. Jest też ciekawie poprowadzony wątek miłosny, jak również inne wątki poruszone na kartach tej książki. Są niezwykle dokładne, barwne i plastyczne opisy Krakowa. Nie brakuje także tajemnic, które są niewątpliwie największą zaletą tego tytułu. 

 

„Za siódmą górą” to nie jest powieść przewidywalna ani dosłowna. Jest niesamowicie wciągająca, mądra i dająca do myślenia. 

Akcja niby toczy się powoli, swoim tempem, ale jednocześnie nie brakuje w niej dynamicznych momentów i interesujących przewrotów zdarzeń. 

Na naszą uwagę zasługuje zakończenie książki, które bardzo wyraźnie sugeruje, że możemy się spodziewać dalszej części tej historii. I ja się z tego ogromnie cieszę i już zapowiadam, że na sto procent sięgnę po trzeci tom opowieści stworzonej tak zgrabnie i z wyczuciem przez Agnieszkę Jeż. Jestem bowiem ciekawa, jak potoczą się losy Klary, jakie jeszcze niespodzianki przygotowało dla niej życie. 

Z niecierpliwością będę wypatrywała kolejnego tytułu, a tymczasem Was gorąco zachęcam do tego, abyście odkryli sami, co kryje się za siódmą górą i sięgnęli po omawianą przeze mnie powieść. 

Przekonana jestem, że nie zawiedziecie się.