Zaginione dziecko

Rebecca w wieku trzynastu lat była światkiem morderstwa matki przez ojca. Mimo upływu lat nie może się z tym pogodzić, a okropna trauma jakiej doświadczyła przeszkadza jej w normalnym funkcjonowaniu. Wpływa to zwłaszcza na relacje ze starszą córką Jessie zwłaszcza, że poporodowa trauma spowodowała, iż wychowywał ją były mąż z nową małżonką. Jessie tuż przed porodem obawia się takiej samej psychozy, a gdy ta znika ze szpitala z ciężko chorym dzieckiem jej siostra czuje, że klucz do zagadki tkwi w przeszłości.

„Zaginione dziecko” to pełen niepokoju klimatyczny thriller z mocno rozbudowaną warstwą społeczno-obyczajową , który wciąga i porywa od pierwszych stron. Sama fabuła będąca konsekwencją wielu sekretów została niezwykle dobrze przemyślana. Lekki styl i nieoczywiste postacie są dużym plusem historii. Plastyczne opisy psychozy poporodowej, tego jak wpływają na całą rodzinę ale i pokazanie jakie piętno potrafi odcisnąć na ludzkiej psychice wojna może szokować. Tak jak fakt, że jeszcze w latach pięćdziesiątych mąż mógł umieścić w szpitalu psychiatrycznym żonę gdy ta mu się znudziła. Całość jest pełna mroku, dramatu ale i wielkiej miłości do dziecka. Autorka pokazała jak stan psychiczny jednego z bohaterów może wpływać na cała rodzinę, prowadząc tym samym do dramatu. Dzięki zagłębieniu się w historię możemy poznać rozwój psychiatrii i jej sposoby leczenia depresji, psychozy czy traumy bojowej. Nie jest to łatwa lektura ale zdecydowanie warta uwagi.

„Zaginione dziecko” to druga książka Emily Gunnis, która na polskim runku została skategoryzowana jako thriller, choć ja chyba nie całkiem mogę się z tym zgodzić – według mnie książce bliżej do powieści obyczajowej opartej na sekrecie z przeszłości. Ten sekret nadaje lekturze dreszczyku, który trzyma czytelnika przy książce, jednak nie jest mocno odczuwalny, na pewno nie tak, jak oczekuje się tego w thrillerze. Mimo tego zamieszania gatunkowego, sama książka wypada naprawdę dobrze. Autorka porusza w niej mnogość tematów, a historię skupia na czterech pokoleniach kobiet. Dzięki temu świat rodzinny, kobiecy na moment po II wojnie światowej zderza się z tym, czego oczekujemy od niego współcześnie. To mocny kontrast, choć w historii znajdziemy też punkty wspólne. Jak na przykład psychoza poporodowa, z którą w tej rodzinie borykają się kobiety. Sporo miejsca zajmuje też temat stresu pourazowego jak następstwo wojny – z którym boryka się nie tylko były żołnierz, ale i cała jego rodzina. Relacja matka-córka w czterech pokoleniach to ta, która zgrywa historię w jedno, relacja trudna, bo obarczona tajemnicami i poczuciem winy. Całość czyta się dobrze, dosyć spokojnie, ale nie mogę zaprzeczyć – lektura jest zajmująca i pouczająca. Podobało mi się!

Bardzo dobra książka!

 Tyle słowem wstępu 😊



Historia opowiadająca o losach 13-letniej Rebekki, której matka zostaje zamordowana na jej oczach. Sprawcą jest ojciec. Ojciec, który cierpiał na bojowy stres pourazowy, leczył się psychiatrycznie, znęcał się nad żoną, którą w końcu zabił, a sam popełnił samobójstwo. Jednak jak jest naprawdę? Kogo w noc śmierci rodziców widziała mała Rebecca? Jakie tajemnice kryje Saeview Cottage? Czy po latach Rebecca otworzy się przed swoimi córkami i zmierzy się z prawdą?



"Zaginione dziecko" Emily Gunnis to emocjonalna fikcja historyczna. Wspaniały psychologiczny obraz wielopokoleniowej rodziny. Autorka przedstawiła świat pełen ludzkich dramatów, łez, rozpaczy i skutków wojny. Stajemy się świadkami brutalnej powtarzalności losu głównych bohaterek. Kobiety z pokolenia na pokolenie "dziedziczą" traumatyczne przeżycia związane z macierzyństwem. Depresja poporodowa jest wpisana w ich kod genetyczny. Obserwujemy także niemoc i bezsilność najbliższych, którzy pragną pomóc zarówno matkom, jak i nowo narodzonym dzieciom. Autorka wykreowała charakterystycznych bohaterów, dzięki czemu każdy z nich wyraźnie zaznaczył się w tej opowieści. Styl, w jaki została napisana ta książka, jest przejmujący, pozwalający nam zagłębić się w psychikę człowieka, porusza wiele tematów, z którymi może spotkać się każdy z nas. Żeby bardziej zrozumieć Rebeccę, autorka przeplata przeszłość z teraźniejszością. Akcja książki rozgrywa się na dwóch linia...

... Prawdę o śmierci jej matki zna milczący świadek.

Trzynastoletnia Rebecca Waterhouse była w domu Seaview Cottage, gdy jej ojciec zabił matkę.
Iris i Jessie, dorosłe córki Rebecci, wiedzą, że ich matka nie chce wracać do tego co zaszło tamtego dnia.
Kiedy Jessie znika z chorym noworodkiem, Iris czuje, że musi odpowiedzi szukać w przeszłości.
Czy uda jej się dotrzeć do mrocznego sekretu skrywanego przez Seaview Cottage?
"Zaginione dziecko" to thriller, który już na wstępie serwuje nam tajemnicę, która wciąga i nie pozwala przerwać jej poznawania.
Co takiego skrywa Rebecca? Kropla po kropelce autorka drąży i wciąga coraz mocniej, by ukazać brutalną prawdę.
Autorka poprzez historię, którą napisała pokazuje nam jak działa i jaki wpływ na kobietę może mieć psychoza poporodowa.
O tym się nie mówi, a kobiety często są napiętnowane przez otoczenie. Zostawione samym sobie, że swoim strachem i często nieszczęśliwym finałem.
Autorka w powieści pokazała jaki był stosunek do kobiet, przemoc domowa wobec nich, a także pokazuje obraz traumy osób wracających z wojny i ich rodzin.
"Zaginione dziecko" to wyważony, spokojny, ale mocno dający do myślenia thriller.