Opinia na temat książki Zaginiony symbol

Po Inferno bardzo chciałam zatrzeć złe wrażenie. Pożyczyłam zatem Zaginiony symbol - audiobook czytany przez Jacka Rozenka (hołdy i pokłony - fenomenalny lektor). zaginiony symbol zły nie jest. 
Ale... okazuje się, że już go czytałam (fabułę bowiem znałam).
Rzecz jasna, nie jest to Dan Brown znany z Kodu Leonarda. Nawet nie z Aniołów i Demonów. Ale książka jest sensacyjnie przyzwoita. Zdecydowanie mniej symboliki i mniej Dana Browna w Danie Brownie, no ale też nie wymagajmy cudów - ileż można napisać prawdziwych bestsellerów?

I byłoby więcej gwiazdek, gdyby nie to, że... zapomniałam o tym, że czytałam ją już wcześniej.
Mój mózg zaśmieca bowiem tysiące niepotrzebnych informacji. Pamiętam cytaty z Niziurskiego, wiem na której stronie Chmielewska wydłubywała się szydełkiem z lochów, ba! nawet pamiętam, ze czytałam któreś tam romansidło (powiedzmy sobie że żadna w powyższych lektur nie wymaga obecności w moim mózgu na lata...) - a zaginiony symbol... totalnie wymazałam z pamięci. Dlatego daję o nieco niższą ocenę, bo jednak to co mam pod czaszką, rządzi się swoimi prawami i jest czasem mądrzejsze ode mnie. I chyba tutaj ocenił za mnie...