Zagubiony

Książkę czytało mi się z dreszczykiem emocji, a momentami pojawiał się u mnie smutek wywołany tragicznymi wydarzeniami z życia bohaterów. Akcja w pewnym momencie zwalnia, przez co czytało mi się pozycję dłużej, natomiast później nabiera tempa i staje się bardzo interesująca. Zakończenie było zaskakujące i może sugerować, że autorka kiedyś pociągnie w innej książce losy bohaterów drugoplanowych. Okładka pasuje do treści lektury, a dzięki swej niepowtarzalności przykuwa wzrok czytelnika. Gorąco polecam książkę każdemu, kto chciałby przenieść się do magicznej historii opartej na uczuciach i samotności, która nie powinna spotykać nikogo z nas.

Pod pseudonimem Josie Williams skrywa się znana i lubiana autorka wielu romansów obyczajowych dla młodzieży, z których największą popularność przyniósł jej ten pod tytułem „Chłopak, który zakradał się do mnie przez okno”. Mowa oczywiście o Kirsty Moseley.

„Niektórzy ludzie mogliby nas nazwać duchami, zbłąkanymi duszami, zjawami albo widmami. W ciągu wieków nadawano nam wiele nazw, ale moim ulubionym słowem jest »zagubiony«. Nie jest tak… przerażające”.

Tytułowy "Zagubiony" to Ryder Edmonds, który w momencie swej śmierci miał siedemnaście lat. Gdy ratuje życie piętnastoletniej Maggie, łamie dla niej wszystkie zasady i przekonuje się, że nic nie może stanąć na drodze miłości, nawet śmierć.

Od wieków ludzie zadają sobie pytanie, jak wygląda życie po śmierci. Powstało na ten temat bardzo wiele teorii, a wciąż wiadomo tylko jedno: śmierć jest jednym z etapów życia, reszta to kwestia naszej wiary. Właśnie ten motyw spowodował, że z dużym zainteresowaniem sięgnęłam po lekturę "Zagubionego". Moje pierwsze wrażenie to uczucie, uwaga! Zagubienia 😅. Na początku jest dziwnie, metafizycznie, a potem już tylko dziwnie i bardzo młodzieżowo. Książka może spodobać się nastolatkom, do których od dawna już się nie zaliczam. Oj, mocno poczułam moje prawie czterdzieści lat na karku. Jedyną pozytywną stroną jest kreacja Maggie, młodej, wrażliwej dziewczyny, która wiele w życiu przeszła, a ucieczki od paskudnej rzeczywistości szuka w książkach. Cała reszta, to nie mó...

„Zagubiony” to ciekawa propozycja na udane popołudnie i to nie tylko dla młodzieży. Obie z córką polecamy.

Istnieją różne teorie o tym co się z nami dzieje po śmierci. Jedni zgodnie z katolickim podejściem wierzą, że dusza trafia do nieba, czyśćca lub piekła. Inni zaś uważają, że po śmierci po prostu niczego nie ma. Są też tacy, którzy wierzą w reinkarnację. Jednak tak naprawdę nikt nie ma pojęcia o tym co nas czeka, gdy życie na ziemi dobiega końca. I podobnie jak w kwestii duchów, życia pozaziemskiego i innych kwestii, trudno jednoznacznie określić, jak to będzie wyglądać gdy nas zabraknie, co jest prawdą, a co mitem powtarzanym przez pokolenia. Niemniej jednak śmierć zawsze niesie ze sobą ból i rozpacz, dla tych, którzy pozostają i muszą spróbować żyć dalej ze wspomnieniem zmarłej osoby.

Maggie znajduje się już w trzeciej rodzinie zastępczej. Nauczyła się, że nie może się przywiązywać i ufać kolejnym przybranym rodzicom, którzy w każdej chwili mogą ją oddać. Na świecie ma tylko babcię, która z uwagi na stan zdrowia przebywa w domu opieki. Maggie jest zupełnie samotna- nie ma przyjaciół, a nawet zwyczajnych koleżanek. Ukojenie znajduje w muzyce i książkach, jednak nic nie zastąpi wsparcia drugiego człowieka. A Maggie jak mało kto potrzebuje kogoś, kto będzie stanowił jej opokę.

Ryder nie żyje od kilku lat i od tego czasu błąka się pośród żywych. Stracił swoją szansę, by pójść za światłem, a ta ponownie się już nie przydarzyła. Nazywa siebie zagubionym, bowiem nie ma celu i jedynie zabija upływający czas. Jego towarzyszką jest Jade, chociaż nie spędzają w...

,,Bo światło nie czekało, aż wyjdę z szoku i dobrze się zastanowię. Po minucie czy dwóch zniknęło, a ja zostałem na brzegu rzeki, patrząc na rodzinę, która zrezygnowała z prób reanimacji i płakała nad moim ciałem".

Ciekawi mnie, czy wierzycie w to, że zmarły może nie przejść na drugą stronę? Że kiedy ma ten jeden niepowtarzalny wybór, czy odejść, czy zostać, on zostaje? Powodów tego wyboru może być wiele, jednak przede wszystkim jest nią miłość i niedokończone sprawy. Tutaj takim zagubionym w totalnie nagłym trybie okazał się być nastoletni Ryder. Poznajemy go później jako duszka, który poniewiera się po świecie już od pięciu lat. Ma niby przyjaciółkę z którą wspólnie obserwują ostatnie wędrówki ludzi, jednak wciąż za czymś czeka. Poszukuje tego czegoś i wierzy, że to spotka. I nagle, kiedy na szpitalnym korytarzu zauważa ją, już wie. Całkowicie traci dla niej głowę. Rozbawia go jej każde potknięcie. Ujmuje go jej urok osobisty, choć czasami przyćmiewa go smutek, kiedy przypomina sobie kim jest. Wie, że ona potrafi kochać całym sercem i to właśnie sprawia, że coś wewnątrz niego pęka i nie potrafi przestać o niej myśleć. Bardzo często ją obserwuje i kiedy zauważa jak rozpędzona ciężarówka pędzi prosto na nią nie zastanawia się długo, tylko wskakuje w ciało innego przechodnia. Dopiero później dowie się, że to zdarzenie wywoła srogie dla niego konsekwencje.
Ta książka bardzo przypominała mi inną, tylko nie pamiętam tytułu. To powieść młodzieżowa, ale gdyby ją s...

"(...)Nigdy wcześniej nie myślałem o śmierci. Dopóki istniejesz, nie zastanawiasz się nad tym. Dopiero kiedy przestajesz istnieć, zaczynasz wszystko kwestionować".

Główny bohater zmarł w wieku 17 lat, nie przeszedł w stronę "światła" utknął. Takie dusze nazywają "Zagubionymi". Ryder błąkał się bez celu, jego sympatią i obsesją zostaje 15 letnia nieporadna Meggi, która ma dość ciągłego zmieniania otoczenia, jest sierotą i często zmienia domy zastępcze. Ryder jakimś cudem ratuje jej życie.
Nie zdradzę w jaki sposób ją uratował i jak ich znajomość się rozwinęła bo to totalnie zniszczy element zaskoczenia w tej historii.
A jest ona magiczna, wciągająca i bardzo nieprzewidywalna.

Podobał mi się poruszony wątek śmierci, oraz to co może być po niej. Każdy z nas wierzy w życie po śmierci albo i nie, ale myślę, że fabuła w obu przypadkach zainteresuje czytelnika. Ja jestem w tej pierwszej grupie więc z wielkim zaciekawieniem odkrywałam tajemnice świata Rydera'a. Ich znajomość była typowa dla książki młodzieżowej, niewinna, delikatna i romantyczna.

Myślę, że to niebanalna historia, która może was zaskoczyć. Maggie była trochę nijaka, brakowało jej charakteru, Ryder natomiast czasami postępował według mnie totalnie samolubnie. Jednak uzupełniali się w jakiś sposób i ich spotkania były ekscytujące.

Jest to ciekawa, fajnie napisana książka, która zmusza do refleksji nad życiem, śmiercią i miłością. Warto poświęcić jej chwilę i przenieś...

Zagubieni to dusze zmarłych, które z jakiegoś powodu nie przeszły do życia po śmierci. Odrzucili światło, podobnie jak ja je odrzuciłem. Niektórzy ludzie mogliby nas nazwać duchami, zbłąkanymi duszami, zjawami... moim ulubionym słowem jest" zagubiony".
Ryder to siedemnastolatek, który nie żyje od pięciu lat. Popełnił błąd przez co został uwięziony między życiem, a śmiercią.
Pewnego dnia jego uwagę zwraca Maggie, piętnastolatka, która przechodzi od jednej rodziny zastępczej do drugiej. Ojca nigdy nie było, a matka nie żyje. Pozostała jej tylko babcia chora na demencję.
Ryder zakochuje się w niej. Niestety jako duch nie ma szans na ujawnienie.
Szczęście w nieszczęściu, aby uratować Meggi wchodzi w ciało innego chłopaka. Jego pragnienie bliskości jest tak silne, że będzie "pożyczał" sobie to ciało do kontaktu z Meggi.
Z czym przyjdzie zmierzyć się Meggi?
Oczywiście doskonale sobie zdaje sprawę z tego, że nie ma możliwości, aby coś takiego się wydarzyło w życiu realnym.
"Uwierz w ducha" też wzruszał i niemal wierzyłam, że to prawda. Do dzisiaj film uwielbiam. Przywołuję tem tytuł, bo można go odnieść do fabuły książki. Jak i "Zmierzch", który nasuwa mi się jako kolejny.
Mimo tego, że to czysta fikcja wzruszyłam się jak mało kiedy. Tak bardzo chciałam dla Meggi wszystkiego co najlepsze, by przestali jej dokuczać, by była szczęśliwa.
Sama się sobie dziwiłam czytając, że tak różne emocje mną targały.
Polecam z całego serca.

Książka młodzieżowa, romantyczna, która mnie nie znudzi? No i wchodzi. Cały na biało… „Zagubiony” Josie Williams.

Tutaj taka gra słów, ponieważ główny bohater jest… duchem. Jak wygląda życie po życiu? Czy jest tam coś? Dlaczego niektóre dusze idą „dalej” a inne gubią się i mieszkają wśród nas? Co się stanie, jeśli duch zakocha się w żyjącym człowieku? Czy istnieje możliwość, by tych dwoje się spotkało i… zakochało w sobie?

Ryder - duch - ratuje od śmierci dziewczynę, którą stalkuje od jakiegoś czasu i zakochuje się w niej. Nie pozwala jej umrzeć i to łączy ich losy. Czy śmierć można oszukać?

Gdy wzięłam ją do ręki przypomniał mi się film „Miasto aniołów” - nawet dziewczyna, która żyje również ma na imię Maggie jak ta z filmu ;). Przypadek? Prawdopodobnie tak, ale i tak zwróciłam na to uwagę.

Książka jest naprawę przyjemna, czyta się szybko. Na jeden wieczór do herbatki jak znalazł.

Myślę, że sprawdzi się idealnie dla młodszych czytelników, przedział powiedziałabym 12-16 lat.

Moja ocena 8/10.

Co zachwyciło mnie od pierwszych stron w tej książce to to, że postacie są prawdziwe. Jest zwyczajna, przeciętna dziewczyna, która po zdjęciu okularów nie wygląda nagle jak brzydkie kaczątko przemieniające się w łabędzia. Jest przeciętny chłopak. Autorka nie gloryfikuje tych postaci tak, jak często to się zdarza w młodzieżówce.
Dobra historia o życiu po śmierci (A może i nie?), pokazująca jak człowiek samotny potrafi się posunąć również do różnych rzeczy, w dodatku kiedy się zakocha.
Finał smutny, ale zarazem szczęśliwy. Kompletna książka, moim zdaniem bez żadnych niedomówień.

Dziś jedna z wyjątkowych książek, jakie przyszło mi czytać, ale zanim przejdę do kornetu pytanie do was?! Mamy tutaj fanów filmu „Uwierz w ducha” ja podnoszę rękę i uprzedzam, że będzie uczuciowo. Książka nie tylko dla młodzieży, lecz i dorosły przypomni sobie jak bardzo nasze życie jest kruche. Muszę być szczera, bo miałam dwa podejścia do tej książki. Staram się nie odrzucać książki, tylko dlatego, że danego dnia nie miałam klimatu na czytanie jej, a innego niby coś chciałam przeczytać, ale to nie to. W niczym nie ujmuje to książce po prostu od czasu do czasu mam takie wahania co do zdecydowania się na kontentą pozycją.

Kto z was, choć raz w życiu nie zastanawiał się co dzieje się z nami po śmierci? Czy istnieje jakieś życie po życiu? Ja cały czas tak mam i jestem „team wierząca w kolejne coś po śmierci”, ale mamy jeszcze sporo czasu, żeby się przekonać. Przedstawiam wam piętnastoletnią Maggie, która straciła rodziców, a jedyna babcia, jaka jeszcze życie ma demencję i jest w szpitalu, który odwiedza tak często, jak to możliwe. Uwaga jest i On, czyli Ryder, który pewnego dnia ratuje dziewczynie życie. Podkochuje się w niej i tutaj ktoś powie/napisze, że taka historia jak ich wiele aleee… Wszystko byłoby ok, gdyby pewien szkopuł?! Nasz bohater nie żyje od 5 lat. Na pytanie, jak to możliwe odpowiecie sobie sami, bo nie pozbawię was tego zaszczytu.

Książka z gatunku tych romantycznych, paranormalnych, jak i takich życiowych, bo w pew...

Zdarza mi się co jakiś czas sięgać po książki kierowane nie do mojej grupy wiekowej, czyli dla młodzieży. Tym razem padło na „Zagubionego”, całkiem udany debiut Josie Williams. Chociaż czy ta książka jest typową młodzieżówką to jest temat do dyskusji, bo ja uważam po lekturze, że miłość nie ma wieku i każdemu może się przydarzyć, więc i ta historia może trafić do każdego czytelnika.

Bohaterami „Zagubionego” są piętnastoletnia Maggie i siedemnastoletni (?) Ryder. Dziewczyna nie ma łatwo w życiu. Nie zna własnego ojca, matka nie żyje, a babcia cierpi na demencję. Maggie poznajemy gdy znajduje się w kolejnej rodzinie zastępczej. A Ryder? No cóż. Ryder nie żyje od pięciu lat. Trudno powiedzieć czy jest duchem, ale przyjmijmy, że tak. Od momentu śmierci trwa w zawieszeniu.

„Zagubieni to dusze zmarłych, które z jakiegoś powodu nie przeszły do życia po śmierci. Odrzucili światło, podobnie jak ja je odrzuciłem. Niektórzy ludzie mogliby nas nazwać duchami, zbłąkanymi duszami, zjawami albo widmami. W ciągu wieków nadawano nam wiele nazw, ale moim ulubionym słowem jest >zagubiony<. Nie jest tak… przerażające.”

I jak to w romansach bywa Ryder zakochuje się w Maggie. Fascynuje go ta dziewczyna, w której odkrywa nie tylko pociągającą fizis ale przede wszystkim głębokie i piękne wnętrze. Tylko czy takie uczucie ma jakikolwiek sens? Sami się tego dowiedzcie. Czy miłość okaże się silniejsza niż ś...