Zarządzanie zasobami ludzkimi a zdolności adaptacyjne przedsiębiorstw. Część I

W ostatnich 10 latach obserwujemy intensywny rozwój teorii i zastosowań zarządzania zasobami ludzkimi (ZZL). Tę konstatację potwierdza wiele przykładów, np. powstanie i rozwój marketingu personalnego, logistyki personalnej (wraz z zastosowaniem metod analizy sieciowej), controllingu personalnego, audytu personalnego itp. Szczególnie intensywny był rozwój teorii i zastosowań kapitału ludzkiego i intelektualnego, obejmujący m.in. aprecjację i deprecjację tego kapitału, inwestycje w człowieka, rachunek efektywności tych inwestycji, rolę kapitału ludzkiego i intelektualnego w restrukturyzacji rozwojowej firm, kształtowaniu i funkcjonowaniu przedsiębiorstw opartych na wiedzy (przedsiębiorstw uczących się, inteligentnych itp.) Mimo tego niewątpliwego sukcesu badawczego w ZZL ciągle jeszcze występują trudne obszary. Ich jednoznaczne zdefiniowanie nie jest proste. Generalnie termin ten dotyczy obszarów, w których mamy do czynienia ze skomplikowaną materią teoretyczną, koniecznością posługiwania się skomplikowanym instrumentarium poznawczym, skomplikowanymi narzędziami opracowywania materiału empirycznego, złożonością metod prezentacji wyników, dociekań teoretycznych, dużą trudnością empirycznej weryfikacji wniosków. Omawiane opracowanie koncentruje się na kilku takich trudnych obszarach. Jest zrozumiałe, że może wypełnić tylko kilka luk (nisz), a więc nie pretenduje do kompleksowego rozwiązania zagadnienia.