Zdobyć donżuana

Zaczęło się bardzo fajnie i naprawdę wciągnęło mnie ale potem coś zaczęło się psuć.
Spotkanie Damona i Eleonory w ogrodzie podczas balu już po owych dwóch latach jeszcze dało radę ale póżniejsze nieco infantylne zachowanie lorda Wrexhama nie zachęcało do lektury.
Postanowił on, że nie dopuści aby ukochana Eleonora wyszła za księcia Lazzare, zaś ona pragnie tego za wszelką cenę choć księcia nie kocha.
I o tym jest połowa książki.
Druga połowa przedstawia historię już po ślubie Damona i Eleonory, zresztą został on zawarty na skutek niefortunnego zbiegu okoliczności (Damon i Eleonora lecieli sami balonem, wylądowali na polu i dziewczyna mogła paść ofiarą podłych plotek).
Nic szczególnego jak już wspomniałam, zaczęło się bardzo ciekawie ale niestety dalej było już tylko nudno.