Pierwsza część sagi nadmorskiej mnie oczarowała od pierwszych stron. W przypadku drugiej nie było efektu wow. Jednak wraz z kolejnymi stronami coraz bardziej podobała mi się historia Gabrysi. To opowieść o potrzebie prawdy i zrozumienia, a skutki kłamstwa mogą być poważne.To również historia przemocy, tak częsta w tym okresie. Cichego cierpienia i poszukiwania pomocy. Już nie mogę doczekać się, jak skończy się ta opowieść!
1964–1991 Gabriela Gabriela, córka Marcjanny, Kresy zna tylko z nostalgicznych opowieści matki i babki. Nie tęskni za tym, co utracone, bo jej dom jest na Pomorzu. Brakuje jej jednak ojca, o którym ...