Opinia na temat książki Zimowa Księga Ludmiły

Zbliżają się święta Bożego Narodzenia, kolejne, które Emilia spędzi samotnie. Dla takich osób jak ona, którzy nie posiadają bliskich, jest to naprawdę trudny czas. Jednak ona się już do tego przyzwyczaiła. Jej życie na co dzień również jest samotne, jednocześnie dość spokojne.
Pewnego dnia wszystko zaczyna się zmieniać. W księgarni, która należy do Emilii, przychodzi mała dziewczynka. Łucja szuka pewnej książki, jest dla niej bardzo ważna, ponieważ pomoże jej poznać tajemnice domu, w którym mieszka. Czy ją odnajdzie? Jakie tajemnice odkryje? Jak to wpłynie na życie Emilii? Czy kobieta spędzi kolejne święta samotnie?

Książkę czytamy w dwóch perspektywach czasowych. Dowiadujemy się, co się dzieje w teraźniejszości, ale również cofamy się wiele lat wcześniej, poznając inną historię. Takie rozwiązanie zdecydowanie mi się podobało, pozwoliło wiele zrozumieć, wyjaśniło wiele tajemnic.
Mnie książka się podobała. Historia w niej była dość ciekawa, wciągająca, a podczas czytania wywoływała emocje. Akcja sprawnie poprowadzona może nie bardzo szybka, jednak na pewno nie była wolna czy też nużąca. Znalazłam w niej zwroty, które mnie potrafiły zaskoczyć.

Bohaterów mamy więcej niż jednego, dlatego nie mogę wam o nich więcej powiedzieć, jednocześnie nie zdradzając zbyt wiele z fabuły. Powiem tylko tyle, że nie zależnie od tego, którą historię czytamy (czy w czasach obecnych, czy tą wiele lat wcześniej) są oni naprawdę ciekawi, dający się lubić.

„Zimowa księga Ludmiły” to książka, z którą spędziłam miło czas i ze swojej strony polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA