Henryk Rolicki to pseudonim Tadeusza Gluzińskiego - narodowca, głównego teoretyka ONR ABC. Autor, w oparciu o źródła żydowskie, przede wszystkim o Historię Żydów Graetza, ukazuje historię narodu żydowskiego, od czasów biblijnych do okresu poprzedzającego wybuch II wojny światowej.
Zmierzch Izraela
Tadeusz Gluziński
1
/10
Ocena 1 na 10 możliwych
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
/o-450490/n/zmierzch-izraela)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
1
/10
Ocena 1 na 10 możliwych
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
Na podstawie 1 oceny kanapowicza
Opis
Data wydania: 2005
ISBN: 978-83-88020-96-4, 9788388020964
Wydawnictwo: Ostoja
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Książka Zmierzch Izraela nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
@Zorg
2023-01-09
1
/10
Nagromadzenie takich bajęd, że niezamierzenie zabawne.
„Żyd Epafrodyt, były sekretarz i powiernik Nerona” (s. 37)
Wiadomość wzięta z sufitu.
„spisek na korzyść osadzenia na tronie syna Klemensa Flawiusza, prozelity żydowskiego” (s. 38)
Jak podaje Kasjusz Dion, Klemens posądzony był o „bezbożność (ἀθεότητος), zarzut, pod którym wielu innych, co to zeszli na żydowskie manowce, zostało skazanych” („Historia Rzymska” 67, 14) co w tłumaczeniu na ludzki język oznaczało wyznawanie chrześcijaństwa.
A teraz najlepsze, cesarz Aleksander Sewerus „w kaplicy pałacu cesarskiego kazał ustawić statuę Abrahama. Chciał zbudować w Rzymie świątynię Jehowie.” (s. 40 imię nieistniejące w hebrajskim)
Źródła oczywiście żadnego. Bowiem wedle źródła, cesarz ten w swej kaplicy (lararium) „miał tam zarówno wizerunki (effigies) ubóstwionych cesarzy (wybrał jedynie najlepszych), jak i ludzi bardzo szlachetnych, między innymi wizerunki Apoloniusza, i jak twierdzi historyk jego czasów Chrystusa, Abrahama, Orfeusza oraz innych tego rodzaju” („Historia Augusta” życiorys Aleksandra 29, 2 tłum. Hanna Szelest) „Chciał wznieść świątynię Chrystusowi i przyjąć go w poczet bogów.” (tamże 46)
„Żyd Epafrodyt, były sekretarz i powiernik Nerona” (s. 37)
Wiadomość wzięta z sufitu.
„spisek na korzyść osadzenia na tronie syna Klemensa Flawiusza, prozelity żydowskiego” (s. 38)
Jak podaje Kasjusz Dion, Klemens posądzony był o „bezbożność (ἀθεότητος), zarzut, pod którym wielu innych, co to zeszli na żydowskie manowce, zostało skazanych” („Historia Rzymska” 67, 14) co w tłumaczeniu na ludzki język oznaczało wyznawanie chrześcijaństwa.
A teraz najlepsze, cesarz Aleksander Sewerus „w kaplicy pałacu cesarskiego kazał ustawić statuę Abrahama. Chciał zbudować w Rzymie świątynię Jehowie.” (s. 40 imię nieistniejące w hebrajskim)
Źródła oczywiście żadnego. Bowiem wedle źródła, cesarz ten w swej kaplicy (lararium) „miał tam zarówno wizerunki (effigies) ubóstwionych cesarzy (wybrał jedynie najlepszych), jak i ludzi bardzo szlachetnych, między innymi wizerunki Apoloniusza, i jak twierdzi historyk jego czasów Chrystusa, Abrahama, Orfeusza oraz innych tego rodzaju” („Historia Augusta” życiorys Aleksandra 29, 2 tłum. Hanna Szelest) „Chciał wznieść świątynię Chrystusowi i przyjąć go w poczet bogów.” (tamże 46)
|
link
|
Cytaty z książki
O nie! Książka Zmierzch Izraela. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
