Opinia na temat książki Życie suksualne królów Polski i inne smakowitości

Tak się zastanawiam, dla kogo właściwie jest przeznaczona ta książka.
Dla osób, które interesują się historią? Nie bardzo, bo większość zawartych w niej informacji można w znacznie bardziej rozbudowanej formie znaleźć gdzie indziej.
Dla osób, które o historii nie mają pojęcia? Chyba też nie, bo takie osoby skupią się jedynie na nawiązaniach seksualnych i nie zwrócą uwagi na tło historyczne. Trochę takie ni to, ni sio....
Królów autor opisał niewielu, skupił się głównie na dość dobrze znanych zaszłościach, podobało mi się zwrócenie uwagi na fakt, że gwałt Bolesława Chrobrego na Przedsławie był okazaniem dominacji i upodlenia narodu, a sama kobieta stanowiła jedynie przedmiot. Niestety, często kobiety traktowane są jak przedmiot... Warto też pomyśleć o pewnej kwestii - jeśli Rosjanie mają dobrą pamięć historyczną, a nie warto w to wątpić, to trudno chyba oczekiwać od nich pozytywnego nastawienia do Polaków?
Z pozostałych rozdziałów poświęconych polskim królom zainteresowało mnie jedno określenie - autor nazwał Michała Korybuta Wiśniowieckiego królem mądrym i dalekowzrocznym. Z takim podejściem nie spotkałam się jeszcze w żadnym czytanym opracowaniu i w takim razie - zachęca mnie to do poszukiwań, by znaleźć uzasadnienie tej opinii.
Stwierdzenie, że królowie obdarzeni większym temperamentem seksualnym byli też zdolnymi władcami, natomiast marzyciele i romantycy prowadzili kraj do zguby, jest dość oczywiste w obliczu przytoczonych przykładów.
Fakt, że kler polski w zamian za przywileje i nadania gotów był udzielać bigamicznych ślubów oraz dokonywać wielu innych takich machinacji, łącznie z ignorowaniem opinii papiestwa - nie dziwi mnie wcale.
Historyjki dotyczące "innych smakowitości" - raczej powierzchowne i ogólnikowe, nie stanowią porywającej lektury.