Obudź mnie zanim umrę recenzja

"Ludzie, nawet bardziej niż rzeczy, muszą być odnawiani, odbudowywani, odradzani, regenerowani i rehabilitowani. Nigdy nie odtrącaj nikogo."

Umysł to labirynt bez wyjścia. Co zrobisz, by się z niego uwolnić?

Opinią publiczną w Chicago wstrząsa seria bestialskich zbrodni. Zagadkowy rytuał mordercy, który myje, ubiera i perfumuje swoje ofiary, po czym pozostawia je w pozornie przypadkowych miejscach, nie daje spokoju młodej detektyw, Rosalie Evans. Bezsenne noce spędzone na analizowaniu każdej najdrobniejszej poszlaki, poranki w samochodzie z mocną kawą, ściana zapełniona fotografiami ofiar, butelki po antydepresantach i szklanki z wódką – oto jej codzienność. Prawdziwy koszmar rozpocznie się jednak wtedy, gdy kobieta zda sobie sprawę, że krwawe wizje w jej umyśle stają się rzeczywistością...

Jak potoczą się losy kobiety? Czy wizje bohaterki staną się rzeczywistością? Jakie morderstwa zostaną opisane na kartach tej książki? Bardzo ciekawy thriller psychologiczny, z wciągającą fabułą, wartką akcją i intrygującymi bohaterami. Główna bohaterka jest bardzo oddana pracy, zawzięta i gotowa na wiele, by udowodnić swoich racji, a jednak momentami bezbronna i bezradna. Książkę czytało się bardzo szybko, język jej jest prosty. Okładka prosta, przejrzysta, ale bardzo ciekawa i przyciąga wzrok. Ani przez moment się nie nudziłam, akcja płynęła szybko, a z kartki na kartkę napięcie rosło w miarę upływającego czasu i akcji. Krew, zwłoki, tajemniczość, napięcie - wszystko to znajdziemy w tej małej objętości pozycji. I niestety to jest dla mnie jedyny minus - książka jest zbyt krótka, a tak bardzo dobra. Całość spełniła swoją rolę, ponieważ czekam już na dalszą część. Świetny debiut, godny polecenia.

Książka wywołuje wiele emocji, różnych uczuć, dreszczy. Wielowątkowość i zawiłe historie sprawiają, że "Obudź mnie zanim umrę" czyta się z zapartym tchem. Wielki świat mrocznych tajemnic, niesnasek, gróźb, intryg w pięknym mieście Chicago jako tłem. Zakończenie bardzo niespodziewane, intrygujące. Obrazy zbrodni i krwawe sceny są ukazane w sposób bardzo realistyczny, co idealnie działa na wyobraźnię i sprawia, że czytelnik czuje, jakby sam był na miejscu zdarzeń. Jest to po prostu świetny, polski kryminał. I tak jak autorka miała nadzieję - książka dostarczyła mi wielu niesamowitych emocji, jak i niezapomnianej podróży z detektyw Rosalie Evans.

Książka pokazuje, że czasem nasz umysł i jego myśli stają się błędnym kołem i że niekiedy rzeczywistość i jawa zacierają swoje granice, a nasz umysł często płata figle. Polecam wszystkim, którzy lubią dobre kryminały z wątkiem psychologicznym. Nie zawiedziecie się.

"Śmierć, czy to ty? Daj mi jeszcze pięć minut, proszę."