Niemen o sobie recenzja

Artysta, do którego twórczości z chęcią wracam i słucham.

WYBÓR REDAKCJI
Autor: @jatymyoni ·3 minuty
2023-08-22
2 komentarze
40 Polubień
Czesław Niemen był w świecie muzyki osobą bardzo ważną dla mnie. Można powiedzieć, że rosłam w cieniu jego muzyki i mój gust muzyczny zmieniał się wraz ze zmianami repertuaru Niemena. Niemen odkrył dla mnie i myślę, że nie tylko dla mnie świat poezji, a przede wszystkim Norwida. Nie zgadzam się z cytowaną w książce Mieczysławą Buczkówną, która krytykowała Niemena za śpiewanie Norwida, gdyż nie sięgnęłabym po jego poezję, jak też innych poetów, gdybym nie słuchała utworów Niemena . Dzięki Niemenowi poezja przestała mnie się kojarzyć z nudnymi lekcjami i opracowaniem kolejnych wierszy pod hasłem „co poeta miał na myśli piszącego”, a stała się żywa i interesująca.

Dariusz Michalski jest nie tylko świetnym dziennikarzem muzycznym i historykiem muzyki rozrywkowej, ale przede wszystkim był przyjacielem Czesława Niemena i przeprowadził z nim wielogodzinne rozmowy na temat jego muzyki i nie tylko. Dzięki temu, że towarzyszył artyście od początku jego twórczości, jego wiedza jest ogromna. Książka ta jednak nie jest biografią artysty, ani nawet monografią jego muzyki, ale raczej jest zbiorem szkiców z twórczości i z życia artysty, aby przybliżyć nam nieznane fakty jego twórczość. Autor sam uważa, że napisanie biografii postaci tak wielowymiarowej i złożonej graniczy z cudem.

Urodzony w małej wiosce na Białorusi od dziecka przejawiał olbrzymie zdolności muzyczne, grał na różnych instrumentach między innymi na organach i śpiewał na akademiach w szkole i w kościele. W roku 1958 w ramach ostatniego masowego wysiedlenia Polaków z Kresów Wschodnich, Czesław Wydrzycki, gdyż tak miał na nazwisko, przeniósł się wraz z rodziną do Polski. Czesław nie miał trudności z aklimatyzacją, gdyż w domu kultywowano tradycje i język polski. Rozpoczął naukę w szkole średniej muzycznej w Gdańsku i jednocześnie występy w kabaretach i w klubie studenckim „Żak”. Dla mnie było szokiem, że w tym czasie śpiewał muzykę latynoamerykańską, uważając swój głos za nieodpowiedni do innego rodzaju muzyki. Został odkryty przez Franciszka Walickiego, który pokierował jego karierą i namówił go do grania i śpiewania muzyki pop najpierw z Czerwono- Czarnymi, a później z Niebiesko-Czarnymi, z którymi odniósł pierwsze triumfy, dzięki też własnym kompozycją. Franciszek Walicki namówił go też do zmiany nazwiska na Niemen, od rzeki, nad którą urodził się Czesław. Jednak dość szybko Niemen poszedł własną muzyczną drogą, kierując się w stronę rozbudowanych kompozycji, jazzu, muzyki elektronicznej i nowatorskich interpretacji wierszy znanych poetów.

Kanwą opowieści o muzyce Niemena są wywiady i rozmowy z autorem uzupełnione o niezbędne komentarze, wyjaśnienia i uzupełnienia tego, o czym toczą się rozmowy. Interesujące są również autokomentarze artysty na temat swoich utworów, występów, nagranych płyt i ich recenzji. Dodatkową wartością są cytowane wypowiedzi przyjaciół i współpracowników na różnych etapach jego kariery, wypowiedzi jego brata stryjecznego Jana Wydrzyckiego, jego mentora i przyjaciela Franciszka Walickiego, menadżera Jerzego Bogdanowicza i muzyków od należących do zespołów Czerwono-Czarni, Niebiesko-Czarni, Akwarele po jazzmanów jak Zbigniew Namysłowski i Michał Urbaniak. Wspaniałe są też wypowiedzi radiosłuchaczy o Niemenie w jego obecności na antenie.

Czy ta książka jest wiernym portretem Niemena? Na pewno nie, gdyż ten portret jest bardziej złożony, ale pozwala lepiej zrozumieć jego artystyczną drogę i twórczość. Ja słuchałam ją z przyjemnością, gdyż wiele faktów z jego życia nie znałam. Nie wiedziałam, że wraz z Niebiesko-czarnymi występował przed koncertem Marleny Dietrich w Warszawki. Później artystka zachwycona utworem Niemena „Czy mnie jeszcze pamiętasz”, nagrała go z własnym tekstem. Zaciekawiły mnie koncerty zagraniczne i nagrywane tam płyty, gdyż to często pomijano milczeniem lub lekceważono. Książka jak sam artysta stara się być wielowymiarowa i wielogłosowa i to autorowi się udało. Jednak najważniejsze to nie czytać o muzykach i kompozytorach, ale ich słuchać, a ja zawsze słucham go z ogromną przyjemnością, szczególnie wykonywanej przez niego poezji.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-08-05
× 40 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Niemen o sobie
2 wydania
Niemen o sobie
Dariusz Michalski
7/10

„(...) nie jest to ani biografia artysty [Czesława Niemena], ani wywiad z nim. Brak tu pełnej faktografii, jest za to chronologia wydarzeń najważniejszych. Choć nie znalazły się w niej wszystkie nazw...

Komentarze
@ania_gt
@ania_gt · około rok temu
Interesująca recenzja. Byłam malutkim dzieckiem i moi rodzice słuchali Niemena. Pamiętam, że nie rozumiałam tej muzyki, ale dostawałam gęsiej skórki z wrażenia. Dziś z przyjemnością wracam do jego twórczości, a książkę chętnie przeczytam.
× 4
@jatymyoni
@jatymyoni · około rok temu
Moi rodzice mieli dość, jak po raz dziesiąty słuchałam "Bema pamięci żałobny rapsod"
× 1
@Anna30
@Anna30 · około rok temu
Słuszna uwaga i zgodzę się z Tobą,że warto jest słuchanie głosu artysty.
Cenię sobie twórczość Pana Czesława Niemena.
× 1
Niemen o sobie
2 wydania
Niemen o sobie
Dariusz Michalski
7/10
„(...) nie jest to ani biografia artysty [Czesława Niemena], ani wywiad z nim. Brak tu pełnej faktografii, jest za to chronologia wydarzeń najważniejszych. Choć nie znalazły się w niej wszystkie nazw...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @jatymyoni

Życie Aleksandra Fleminga
Człowiek, który odkrył penicylinę.

Każdy z nas kiedyś leczony był penicyliną. Moja Mama, jako dziecko, około 1944 roku była nią leczona w angielskim szpitalu wojskowym w Palestynie. Miliony istnień ludzki...

Recenzja książki Życie Aleksandra Fleminga
Kochaj bliźniego swego
Co znaczy biblijny przekaz w realnym życiu?

Erich Maria Remarque jako osiemnastolatek został wcielony do armii niemieckiej i wysłany na front I wojny światowej. Na froncie odniósł 5 ran, spędził 15 miesięcy w szpi...

Recenzja książki Kochaj bliźniego swego

Nowe recenzje

Hate Mail
Hate Mail
@Anmar:

Już po raz kolejny uświadomiłam sobie, że mam inne poczucie tego, co jest tylko złośliwością, a co już chamstwem w poró...

Recenzja książki Hate Mail
Jeśli jutra nie będzie
Jeśli jutra nie będzie
@asach1:

„ To, w jakim jesteśmy świecie, po części zależy od nas. Człowieka można zniewolić tylko, gdy sam na to pozwoli.” (str....

Recenzja książki Jeśli jutra nie będzie
Autostrada do piekła
Autostrada do piekła
@Logana:

Ten tom fabularnie oceniam na 8. Gdybym przeczytała tylko tę książkę, zapewne dałabym 10, ale znam treść innych części ...

Recenzja książki Autostrada do piekła
© 2007 - 2024 nakanapie.pl