Behawiorysta recenzja

Wyemitowano serial pt. "Behawiorysta" tak więc stwierdziłam, że książka Mroza o tym tytule musi mieć w sobie jakiś błysk.
Sam pomysł na fabułę wciągnął mnie kompletnie. Nieuchwytny zamachowiec wtargnął do przedszkola grożąc niewinnym dzieciom i ich wychowankom. Pojawia się transmisja na żywo z owego przedszkola, zorganizowana przez nasz zły charakter nazywany Kompozytorem. Wszystkie służby zostały postawione na nogi, czas rozpocząć "Koncert krwi". Jednocześnie policja staje się bezsilna, w akcie desperacji Gerard - były prokurator "wyrzucony" ze służby przez "sprawę dziewczyną" wkracza do akcji.
Główny bohater imponuje mi tym, że jest specjalistą od kinezyki. Sprawiło to, że bardziej zaczęłam się interesować mową ciała i uwielbiałam to gdy były prokurator odczytywał uczucia rozmówcy z jego choćby najmniejszego ruchu. Mogłam poczuć się choć odrobinkę specjalistą od czytania ludzkich gestów, mimiki twarzy i wszelkich ruchów. Poznajemy ludzi od drugiej strony, której może sami nie znają.
Mimowolnie podczas "Koncertu krwi" choćby raz mogła paść myśl "A kogo ja bym uratował?", "Kogo wybrali glosujący?".
Cała historia trzymała w napięciu, nie pozwalała by została odstawiona i zapomniana. Goniliśmy za sprawcą razem z Gerardem. Czuliśmy, że jesteśmy blisko a jednocześnie byliśmy tak daleko. Szliśmy za nim, potem biegliśmy.
Czułam się jakbym sama była tym prokuratorem w całej tej powieści, odkrywaliśmy zakamarki życia naszego przyjaciela Gerarda.
Jednak w pewnym momencie tej gonitwy, czułam jakby bohaterowie się zmienili, przybierali inne tory. A może zwyczajnie pokazywali z siebie z każdej możliwej strony. "Behawiorysta" stawał się dla mnie coraz bardziej nieprzewidywalny. Pewne poczynania nie pasowały do swojego wykonawcy. Niektórzy mogliby poczuć, że to nie jest ta sama książka. Wykreowane postacie przestały być sobą. Wiem, że dla innych może to być uciążliwe, bohaterowie mogą wydawać się nie wyraźni, historia poszła nie w tę stronę, którą przybierała na początku.
Dla mnie to jest urok całej książki, bohaterowie już ze swoimi doświadczeniami, łapało mnie to, że na każdej stronie znajdywałam nową niespodziankę i tak naprawdę nie mogłam niczego przewidzieć, wszystko stawało się nieprzewidywalne i obierało różne drogi. Z pewnością zostanie w mojej topce ulubionych książek.