Ukochany wróg recenzja

Do sięgnięcia po ten tytuł przekonało mnie nazwisko autorki. Chociaż osobiście nie miałam okazji czytać wcześniej żadnej jej książki, to kojarzę serię VIP i wiem, że miała ona naprawdę sporo dobrych ocen! Uznałam, że to dobra okazja, żeby zapoznać się z jej piórem. I to była naprawdę dobra decyzja!
Romans z cyklu hate-love. Delilah i Macon znali się od dzieciństwa. Znali i...nie przepadali za sobą, a wręcz nienawidzili. Wiecznie się kłócili, dogryzali sobie, a to co Macon zrobił na koniec szkoły, ogromnie zraniło dziewczynę, jej uraza nigdy nie minęła, ani nawet się nie zmniejszyła. Nienawidziła Macona i gardziła nim.
Szczęśliwie chłopak zniknął z jej życia na długie lata, jednak nagle ich drogi znów się skrzyżowały. I to skrzyżowały bardzo mocno, bo przez pewną sytuację z udziałem siostry Dee, Sam, Delilah będzie kroczyć dokładnie tymi samymi korytarzami- aby spłacić dług siostry, musi zamieszkać u swego wroga i ten dług odpracować. To wydaje się nie do zniesienia! Ich nienawiść i dawne urazy są tak wielkie, że chyba prędzej się pozabijają.
Czy oby na pewno? Czy rzeczywiście wszystko wyglądało tak, jak się wydawało?
W tej młodzieńczej nienawiści widzieli się bardziej niż ktokolwiek inny. Wiedzieli gdzie uderzać. Znali się.
Minęło 10 lat, obydwoje dorośli, dojrzeli. Czy dawna nienawiść może zmienić się w coś innego?
Bardzo mi się ta powieść podobała, sporo w niej emocji,zarówno smutku i bólu, jak i radości. Czasem również kąśliwości, które nierzadko powodowały mimo wszystko uśmiech na mojej twarzy. Głównych bohaterów polubiłam od razu! I naprawdę czuć tę chemię pomiędzy nimi, widać strzelające iskry.
Macon, który był samotnikiem i obwarował się grubym murem, zaczynał czuć coś dobrego, Delilah wpływała na niego jak nikt inny.
Pomimo prawie 450 stron, książka ani przez moment nie nudzi! Wpadamy w wir tej relacja między bohaterami. Ich utarczek i...przyciągania.
Dodatkowo, autorka bardzo dobrze ukazuje to jak na człowieka wpływa dzieciństwo, słowa i czyny rodziców, bliskich osób. Jak głęboko mimowolnie wszystko to się w nas zakorzenia.
A także to, że czasem, chociaż ktoś bliski nas niszczy, my jednocześnie nienawidzimy go i...kochamy.