Co się przydarzyło tej małej dziewczynce? recenzja

Bardzo nietypowa … przyjaźń

„Co się przydarzyło tej małej dziewczynce” Asa Lantz
wyd. świat Książki
rok: 2012
str. 640
czas trwania: 20:26:28
Ocena: 5/6

Niedawno ukończyłam wysłuchiwanie audiobooka. Mimo, iż mam już na swoim koncie kilka „przeczytanych” w ten sposób książek, to czuję się, jakbym miała z tego typu nośnikiem do czynienia po raz pierwszy. Wszystko dlatego, że zwykle zaopatrywałam się zarówno w wersję papierową jak i audiobook. Dzięki temu wówczas gdy mogłam czytać – zagłębiałam się w lekturze, a gdy nie mogłam tego robić - słuchałam. Tym razem trafiła do mnie tylko i wyłącznie wersja audio. Nie byłoby w tym nic strasznego, gdyby to była książka polska, lub gdybym nie musiała jej zrecenzować. Już po wysłuchaniu kilku pierwszych stron (minut), wiedziałam, że napisanie czegokolwiek o tej książce nie będzie rzeczą łatwą. Wpadłam jak śliwka w kompot. Otoczyła mnie chmara szwedzkich, chińskich i somalijskich imion, nazwisk i miast, w związku z czym ogarnęło mnie przerażenie. Jak to wszystko zapisać? Dobra rada na przyszłość dla firm wydających audiobooki – przydałaby się jakaś wkładka zawierająca spis postaci. Gdybym takową posiadała przygotowanie do tej recenzji nie zajęłoby mi kilkunastu godzin. Ale co było a nie jest, nie pisze się w rejestr. Teraz, w pełni przygotowana, jestem w stanie opowiedzieć Wam, Co przydarzyło się tej małej dziewczynce, a jedno jest pewne, łatwego życia główna bohaterka nie miała.

Catrin Brask, 47-letnia prawniczka z wykształcenia, od wielu lat radczyni kancelarii w departamencie integracji, kochająca matka i wierna żona, spodziewa się właśnie jednego z najważniejszych wydarzeń w swoim życiu. Już od jakiegoś czasu chodzą słuchy, że to ona może objąć tekę ministra do spraw integracji szwedzkiego rządu. Jest to znacząca nobilitacja i kobieta doskonale zdaje sobie sprawę, że taka szansa więcej może się nie powtórzyć. Nie wie jednak, czy podoła. Nie samemu stanowisku, ale popularności, która jest nierozerwalnie związana z takim stanowiskiem, presji otoczenia i dziennikarzom, którzy są w stanie dowiedzieć się na temat jej przeszłości dosłownie wszystkiego. W związku z tym Catrin zleca jednej ze znajomych dziennikarek przeprowadzenie śledztwa na swój temat. Gdy ta nic znaczącego nie odkrywa, pani Brask jest już niemal zdecydowana przyjąć wspomniane stanowisko, jeśli zostanie ono jej zaproponowane. Jest jeszcze tylko jedna kwestia, a w zasadzie jeden człowiek, którego będzie potrzebowała przy sobie po awansie – mąż. I tu waśnie pojawia się zdecydowanie większy problem. Bo tuż po tym, gdy Catrin informuje go, że spodziewa się awansu, on informuje ją, że kocha inną kobietę, z którą chce spędzić resztę życia. Na szczęście po wielu godzinach rozmów Anders dochodzi do wniosku, że nie może zostawić dziecka i żony dla chwilowej miłostki, która może się zaraz skończyć. Postanawiają, że spróbują raz jeszcze i dają sobie czas do świąt Bożego Narodzenia. Może tych kilka miesięcy sprawi, że ponownie odnajdą drogę do siebie? Jeśli nie, to wspólnie zakończą ten związek. Muszą tylko jeszcze… poinformować o ich wspólnych planach kochankę Andersa, a to już nie będzie takie proste.
Niemal równocześnie, w Goteborgu, trwa przedpremierowy pokaz kinowy mini cyklu telewizyjnego, opowiadający o losach Yi Young, a właściwie Ai Gou Yi, która przed kilkunastu laty wyemigrowała z Chin do Szwecji. Cały cykl stworzyła (z niewielką pomocą swojego partnera życiowego - producenta Ingmara Ingmarssona), jego główna bohaterka. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie to, co około trzydziestoletnia kobieta miała do opowiedzenia. A miała całkiem sporo, bo przeżyła śmierć. I to nie jeden raz, a trzy. Co to były za śmierci? Jak Yi znalazła się w Szwecji? Dlaczego jej rodzice pozwolili, by córce działa się taka krzywda? Jak kilkunastoletnie dziecko dało sobie radę w zupełnie obcym kraju? Na jaką kobietę wyrosła? Jakie brzemię w sobie nosi? Kogo i dlaczego obwinia za swoje „śmierci”. W końcu co łączy obie kobiety? I dlaczego Yi, z dnia na dzień, porzuca dotychczasowe życie, prosi o pomoc w sprawowaniu opieki nad swoim pasierbem przyjaciela geja, Vigga Sjosteoma, byłego policjanta, obecnie dramaturga? Jedno jest pewne, ode mnie nie usłyszycie odpowiedzi na te pytania. By je poznać musicie sięgnąć po powieść Co się przydarzyło tej małej dziewczynce i zagłębić się w lekturze. Ewentualnie możecie również wysłuchać audiobooka, w którym Andrzej Mastalerz pokazał na co go stać i w doskonały sposób przedstawił losy głównych bohaterów powieści, sprawiając że stała się ona jeszcze bardziej realna i przerażająca.

Mnie ta książka, a w zasadzie jej dźwiękowa wersja, położyła na łopatki. Jeszcze do tej pory nie mogę wyjść spod jej wrażenia. W nocy miałam koszmary i jestem więcej niż pewna, że to z powodu tej właśnie powieści. Takie jest właśnie zadanie thrillerów, ten więc spełnił więc wszystkie pokładane w nim nadzieje od początku do końca. Cała akcja jest dość zagmatwana i dopiero „lektura” całości sprawia, że człowiek zaczyna rozumieć, o co tak naprawdę chodziło. Osobiście nie na wszystkie dręczące mnie pytania znalazłam odpowiedź. Dopiero zasiadając do recenzji i ponownie wysłuchując niektórych fragmentów zrozumiałam ich znaczenie. Bez poznania całej książki jej początek jest zagadkowy… może nawet zbyt zagadkowy. Gdy czytelnik już mniej więcej wie o co chodzi, zaczyna rozumieć skąd pewne zachowania u bohaterów. Wówczas również może zacząć się z nimi utożsamiać – przynajmniej w niewielkim stopniu, bo wątpię by na świecie było wiele osób, które przeżyły podobne rzeczy jak Yi czy Catrin. Wydaje mi się, że książka ta należy do kanonu tych, które należy przeczytać dwa razy. I to nie w odstępie kilku miesięcy, ale od razu. Wówczas można uzyskać pełen obraz sytuacji. Całkiem możliwe również, że wówczas czytelnik znalazłby odpowiedzi na każde pytanie. Już po wysłuchaniu tej powieści dowiedziałam się, że jest ona tylko pierwszą częścią serii. I powiem Wam jedno, już nie mogę doczekać się kontynuacji. Polecam wszystkim wytrawnym czytelnikom i słuchaczom. Książka zdecydowanie warta poznania.