Blade Runner : czy androidy śnią o elektrycznych owcach? recenzja

Każdy, kto chociaż otarł się o gatunek science-fiction, słyszał o Philipie K. Dicku. Jego najsłynniejszym, choć moim zdaniem dalekim od najlepszych, dziełem jest powieść „Czy androidy marzą o elektrycznych owcach”. Popularność ta jest efektem powstania filmu pt. „Blade Runner” (po polsku „Łowca androidów”) Ridleya Scotta, luźno bazującego na książce. Część ludzi albo nie wie, albo nie rozumie, że lektura oraz jej ekranizacja to całkowicie odmienne rzeczy, kładące nacisk na zupełnie inne sprawy. W związku z tym powieść spotyka się z ostrą krytyką, a nawet odrzuceniem, co uważam za wybitnie niesłuszne.

Akcja rozgrywa się w roku 2021 (w oryginale był to rok 1992). Kolejna wojna światowa zniszczyła niemalże całą Ziemię. W gruncie rzeczy nie nadaje się ona do zamieszkania. Pył radioaktywny zabija wszystko. Pierwsze zaczęły padać sowy. Obecnie żywe zwierzę jest warte niemały majątek, a każda rodzina chce mieć chociaż jedno. Ludzie, którzy przeżyli, w większości wyemigrowali na Marsa. Część jednak nie może tego zrobić z powodu powstałych u siebie defektów genetycznych, rodzaju pracy czy szeregu innych czynników. Jednak ci, którzy wyjechali, otrzymali androida. Sługa, maszyna, niewolnik, wręcz doskonały pracownik. Jednakże wraz z rozwojem techniki roboty były coraz bardziej ulepszane. Ich mózgi stawały się efektywniejsze, aż w końcu przeskoczyły ewolucyjnie większą część naszej populacji. Był to czas, gdy zaczęły się buntować…

Głównym bohaterem książki jest Rick Deckard, łowca androidów. Oficjalnie jest oficerem policji, gdyż reszta społeczeństwa nie może dowiedzieć się o niebezpieczeństwie ze strony cyborgów. Rick dostaje bardzo niebezpieczne zadanie zlikwidowania szóstki androidów nowego typu – "Nexus-6". Czekająca go misja zaważy nie tylko na jego życiu, ale również umyśle.

Nie chciałbym zdradzać więcej z tej dość krótkiej powieści. Dick opowiada nam o policjancie, który zmaga się głównie z samym sobą podczas całej książki. Pokazuje nam świat, gdzie każdy chce mieć zwierzę, lecz nie każdego jest na to stać. Ludzie kupują więc sztuczne okazy. Chociaż inni nie są w stanie odróżnić ich od prawdziwych, właściciele czują się gorsi i niegodni funkcjonowania w społeczeństwie. Rick posiada sztuczną owcę i przyjmuje zadanie głównie dlatego, że chce kupić sobie prawdziwą.

[...]

[Dalszy ciąg recenzji -> http://gameexe.pl/ksiazki/art/2506,Czy-androidy-marza-o-elektrycznych-owcach]