Blood from Blood. Vito recenzja

„Czasami nawet w złych czynach można dostrzec miłość”.

Arina ma dopiero osiemnaście lat, wiele już w życiu przeszła. Z racji urodzenia należy do mafii, musi się podporządkować. Jednak ma w sobie zadziornego pazura, który nie pozwala jej być bierną i obojętną na to, co się wokół niej dzieje. Z tego powodu spadają na nią liczne nieprzyjemności. Jej ojciec ledwo ją toleruje, dziewczyna nie ma pojęcia, dlaczego. Arina wie, że już niedługo uwolni się od niego, ma dużo szczęścia, jej przyszły mąż – wyznaczony jej przez ojca – jest dla niej dobry, a ona kocha go z wzajemnością. Jednak Arina nie ma pojęcia, jaki los zgotował dla niej bezwzględny ojciec. Stając na ślubnym kobiercu, dziewczyna jest w szoku. W najgorszych koszmarach, czegoś takiego się nie spodziewała…

Vito Mancuso to dwudziestosiedmioletni brutalny, bezwzględny morderca – następca i prawa ręka bossa włoskiej Camorry. Jest synem mafii, wie, że kiedyś będzie szefem. Całe jego dotychczasowe życie to przygotowanie do tej roli. Musi się ożenić, wybór pada na Arinę, na którą patrzy obojętnym okiem. Nie zamierza tolerować jej nieposłuszeństwa.

Autorka miała niesamowity i pomysł rewelacyjnie go zrealizowała. Akcja toczy się dynamicznie, intryguje, niepokoi i do samego końca trzyma w delikatnym napięciu. Fabuła dotyka trudnych relacji naszych bohaterów i ukazuje niebezpieczny, bezwzględny mafijny świat. Pani Katarzyna z energią, zaangażowaniem i empatią potrafi przekazać ogromne emocje, jakie targają naszymi bohaterami, ich wewnętrzne rozterki i zmagania. Rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, na wskroś autentyczni, niejednolici, barwni, charakterne osobowości z bagażem życiowych doświadczeń. Narracja toczy się z perspektywy Ariny i Vito – chociaż jego było mi trochę mało. Ona skutecznie potrafi go wyprowadzić z równowagi, a on nie potrafi zapanować nad swoim gniewem.

Dramatyczne wydarzenia, których oboje doświadczają, bardzo wpływają na ich wzajemne relacje. Zachodzą w nich stopniowe zmiany, które cementują ich związek. I tutaj autorka bardzo mnie zaskoczyła, czegoś takiego kompletnie się nie spodziewałam.

Bardzo pozytywnie zaskakujący debiut. Nie ma mowy o nudzie. Powieść niesie ogromne emocje, a książkę nie potrafiłam odłożyć, musiałam skończyć. Opisana historia zapada w pamięć i głęboko porusza. Ogromnie się cieszę, że to pierwszy tom i z dużą niecierpliwością czekam na kolejne części. Bardzo polecam.

http://tatiaszaaleksiej.pl/?p=4309