Małżeństwo do poniedziałku recenzja

 "Małżeństwo do poniedziałku" przeleżało na regale równy rok, zanim zorientowałam się, że w ogóle posiadam taką książkę. Miałam ochotę na coś lekkiego i podejrzewałam, że ta powieść właśnie taka będzie. 😏

 Spodziewałam się prostego romansidła, które w gruncie rzeczy nie spełni moich oczekiwań. Ujęła mnie jednak wizja rzeczywistości wykreowana przez autorkę.

 Główna bohaterka szczególnie mnie irytowała i nie ukrywam, że niejeden raz miałam ochotę zdzielić ją po głowie. Denerwująca, skryta, wyniosła. 🥴🥴

 Jednak pod płaszczykiem pozorów skrywała traumatyczną przeszłość. Jej ojciec znęcał się nad nią psychicznie i fizycznie.

 I choć poznając prawdę robiło mi się dziewczyny szkoda, nie mogłam zrozumieć, jak to możliwe, że jej mąż o niczym nie wiedział. Jak to możliwe, że dwoje ludzie przysięgało sobie miłość, a tak naprawdę nadal było dla siebie obcymi? 👩‍🦰👨‍🦰

 To kolejna przeczytana przeze mnie książka, która pokazuje, że brak rozmów zawsze prowadzi do rozstania. W związku nie ma miejsca na domyślanie się, niedopowiedzenia, przemilczenia i próby ukrycia prawdy. I może właśnie dlatego powinny powstawać takie powieści - by nam pokazać, co nas czeka, jeśli nie zaczniemy naprawdę rozmawiać ze swoim partnerem. Dyskusje o zarobionych pieniądzach i rachunkach to zdecydowanie za mało. 🎈💰💰

 Książkę polecam. Szybka, wciągająca, intrygująca. Idealna na jesienne wieczory. ☕️🍷📚

 Nie jest to jednak powieść, do której regularnie chce się wracać. Raz przeczytana pozostaje już w naszej przeszłości i robi miejsce dla tych, które warte są większego uznania. 🙂