Chata pod starym świerkiem recenzja

W tym roku wyjątkowo wcześnie sięgam po książki świąteczne. Przyznaję, że czynię to z nieukrywaną radością. Ciepło, pozytywne, mądre i budujące przesłania płynące z tych książek, otulają mnie niczym ciepły koc w pochmurny dzień. Tym razem, z prawdziwą przyjemnością oddałam się lekturze „Domu pod starym świerkiem” Wioletty Piaseckiej.

Świąteczna propozycja autorki zawiera w sobie ogrom emocji. Prowadzi czytelnika poprzez rodzinne, siostrzane żale, waśnie i tajemnice z przeszłości, aż do niespodziewanych kłopotów małżeńskich, spowodowanych zdradą. Wioletta Piasecka porusza w powieści również problem przemocy wobec dziecka, kontrastując go z kolei z ogromnym pragnieniem jego posiadania, trudnych warunków bytowych, kłopotów finansowych i skomplikowanych relacji synowsko-ojcowskich.

Czy tytułowy „Dom pod starym świerkiem” sprawi, że zepsute siostrzane relacje ulegną poprawie? Czy runą budowane latami mury milczenia, żalu, wyrzutów sumienia i wstydu? Czy miejsce, które kojarzy się ze szczęśliwymi czasami dzieciństwa, stanie się bezpiecznym portem dla poranionych dusz, poszukujących miłości i rodzinnego ciepła? Czy świąteczny czas będzie dobrym momentem na wybaczenie wszystkich doznanych krzywd? Czy bohaterom uda się pojednać?

Bardzo podobała mi się ta powieść. Pięknie i wzruszająco napisana, zapadła mi głęboko w serce. Choć niepozbawiona trudnych problemów, błędnie podjętych decyzji, wnosi wiele ciepła i ogromną nadzieję. Uświadamia jak ważne są rodzinne relacje i konsekwencja w dążeniu do wytyczonego celu. Powieść Wioletty Piaseckiej w wartościowy sposób traktuje także o tym, jak pięknie jest być dobrym, bezinteresownym człowiekiem. Jak ważne są życzliwe gesty i wrażliwe serce. Wszystko to bowiem, pozwala na to, aby nie przechodzić obojętnie wobec czyjegoś nieszczęścia. Daje to również szansę na poprawę i być może odmianę czyjegoś życia. A to magia, która jest prawdziwie

bezcenna.

Wioletta Piasecka oczarowała mnie kolejny raz. Rozczuliła i pozostawiła z pytaniami, na które mam nadzieję odnaleźć odpowiedź w drugim tomie powieści.

Polecam!!!