Recenzja książki Chlapanie atramentem

Książka jest przeznaczona dla młodych osób, które uwielbiają pisać lub dla nauczycieli i rodziców pragnących wzmocnić w dzieciach zamiłowanie do pisania.
Poradnik napisany jest przez 2 autorki, które rozbudzą zapał nawet w tych, którzy na co dzień, a zwłaszcza w szkole nie przepadają za pisaniem.
Autorki zdradzają sensacyjne informacje, o tym jak to naprawdę jest być pisarzem. Jeśli chcecie pochlapać atramentem, razem z Anne i Ellen to pióra lub klawiatura w dłoń!

Gdy tylko weszłam do biblioteki, jak zawsze skierowałam się najpierw w stronę półki z nowościami, złapałam w swoje ręce właśnie tę książkę, niestety moje pierwsze wrażenie po jej zobaczeniu było takie że od razu pomyślałam że to książka dla małych dzieci i odłożyłam ją z powrotem na półkę, dopiero po namowach koleżanki wzięłam tę książkę i stało się, przeczytałam ją od deski do deski, wciągnęła mnie i dała do myślenia co do niektórych spraw związanych z pisaniem. Książka okazała się tak bardzo ciekawa że po ukończeniu jej chciałam zobaczyć napis cdn. Anne Mazer i Ellen Potter przez długie lata były zasypywane listami i e-mailami od młodych czytelników. W większości powtarzało się pytanie „jak pisać”. W końcu te dwie pracowite, amerykańskie autorki postanowiły połączyć wspólne siły i stworzyć pełną energii i optymizmu książkę na temat pisania. Najbardziej w książce jednak podoba mi się to że autorki wystrzegają się sztywnych reguł i dzięki temu pomagają młodym adeptom pisarstwa znaleźć własną drogę do twórczego i przynoszącego radość wyrażania siebie. Bardzo dużo porad z tej książki wykorzystałam w praktyce i wiele z nich naprawdę mi pomogło! Dzięki temu że książka napisana jest naprawdę łatwym do czytania językiem, stała się jedną z moich ulubionych pozycji książkowych, bardzo chętnie będę do niej wracać.

Na koniec mojej recenzji chcę zachęcić wszystkie młode osoby, które kochają pisać (nawet jeśli jeszcze o tym nie wiedzą) do przeczytania tej cudownej książki, a ja jeszcze bardziej przywiążę uwagę do powiedzenia „nie oceniaj książki po okładce”. Daję oczywiście 5 gwiazdek.